Dit is de laatste foto van Teun, ongeveer een week geleden gemaakt tijdens een fietstocht met vrienden in het noorden van het land. Onderweg kwamen ze een soort heemtuin tegen, een hele grote, waar ze nog een hele tijd hebben gewandeld en waar deze foto is gemaakt. We zien Teun erop als een vrolijke, hartelijke man. Altijd goedgemutst en zorgzaam. Kortom, een fijn mens.
De kist is vanmiddag definitief dichtgegaan. Familie en vrienden hebben nog een laatste groet gebracht.
In de Westlandse editie van het AD stonden vanmorgen, inclusief de mededeling van Anneke, niet minder dan dertien rouwadvertenties. Van familie, het verenigingsleven en zijn vele, vele vrienden.
De kist is vanmiddag definitief dichtgegaan. Familie en vrienden hebben nog een laatste groet gebracht.
In de Westlandse editie van het AD stonden vanmorgen, inclusief de mededeling van Anneke, niet minder dan dertien rouwadvertenties. Van familie, het verenigingsleven en zijn vele, vele vrienden.
3 opmerkingen:
Een mooie foto, ik hoop dat die in herinering blijft. Anneke veel sterkte!
Ik wil nog even persoonlijk mijn medeleven tonen aan Anneke (Marcel had dat al gedaan toen ik nog op de camping was). Ik hoop dat de mooie herinneringen blijven overheersen en dat de vreselijke herinnering aan vrijdag avond in de loop van de tijd meer op de achtergrond komen te staan.
Herinner vooral de mooie jaren die jullie samen hebben gehad. We leven met je mee!
Anneke, uit het veld geslagen en geschokt waren en zijn we toen het bericht ons bereikte dat jou Teun je ontvallen is. Vooral de oudste meiden beseffen heel goed wat dit betekent voor jou. Het was zo'n lieve man en aardig zeiden ze gelijk. En ook dat ze nog zo hebben moeten lachen om zijn spaatje bruin bij het feestje van Marcella. Wij wensen jou en alle familie leden heel veel sterkte en kracht toe om dit verlies te verwerken. Ik wilde ook nog een gedichtje achterlaten mischien dat het steun geeft.
Wanneer je verdrietig bent
Wanneer je verdrietig bent
Kijk dan in je hart
En je zult zien dat je huilt
om wat je vreugde schonk
Kahlil Gibram
Liefs Marleen en de kinderen
Een reactie posten