Tante Jo, immer overkomend als een sterke vrouw, getrouwd met oom Herman (Hoogendonk) zien we hier op een verjaardag in de Ruysdaelstraat. Handen in de zij, open blik, goedgehumeurd. Als altijd. Piet mailt de plaat. Hij meldt er een keer met Bert te hebben gelogeerd. 's Ochtends gingen ze met ome Herman de koeien melken, de stal uitmesten en groente van het land halen. Op de tractor uiteraard.Piet vraagt zich af wie er nog meer gelogeerd hebben aan de Poortershaven. Dan wel andere herinneringen hebben aan de boerderij. Piet weet nog dat er aardappels werden gehaald. Anderen hebben dat ook gedaan. Wie precies? En wat gebeurde er allemaal?
7 opmerkingen:
ook ik kwam naar "poortershaven"
zoals het toen genoemd werd om
daar te vertoeven.k,vond het
prachtig op de boerderij en ik kan er
leuke herinneringen aan op halen.
zoals mijn e-mailadres "witfrans"
ome herman noemde mij zo omdat ik erg
blond was,als ik aankwam zij hij altijd,hallo wittefrans.
Met mijn 13a14 jaar ging ik elke week 25kg aardappels halen in poorteshaven.In een grote zak zodat de aardappels goed verdeeld werden ging het op de bagagedrager,aan iedere kant 12.5kg.Vastbinden was er niet bij,alleen goed verdelen.Toen het gezin groter werd werden de aardappels gebracht.
Ik heb ook een aantal jaren in de zomervakantie aan de Poortershaven gelogeerd. De jongste zoon van Ome Herman en tante Jo, Herman oftewel "Herrem", is even oud als ik. We aten daar regelmatig kroten. Tante Jo schaafde die altijd in schijfjes. Dat vond ik heel exotisch want thuis werden ze geraspt. Ik had natuurlijk niente verstand van het boerenwerk en op een keer moest ik een bed met opkomende peentjes wieden. Ome Herman dat dat ik daar weinig kwaad zou kunnen om de eenvoudige reden dat er geen onkruid te zien was. Tenminste, dat dacht hij. Ik dacht dat die groene plantjes onkruid waren. Heel de peentjesoogst van dat jaar is toen door mij op deskundige wijze weggeschoffeld.
OOk ik kan het mij herinneren dat we met zijn allen naar de boerderij van ome Herman en tante Jo gingen.
Ergens in de zomer.
Het was voor ons een fantastisch uitje.
Wij gingen als gezin nooit op vakantie.
Een dagje op de boerderij was om nooit te vergeten.
Voor het eten las tante Jo een passage uit de bijbel voor.
Het water werd met een handpomp uit de grond gepompt.
Ik herinnermij de kippen en de poezen die buiten liepen.
We hebben heel wat aardappelen gegeten van de familie Hoogendonk.
We hadden een kelder vol aardappelen om de winter door te komen.(rode aardappelen "irene"?)
Daarvan zijn heel wat patatjes gebakken door mij.
Those were the days.
Leen
Those were the days, Leen. Zo is't maar net!
Als ze mij zagen op de boerderij,riepen ze "Johan, takken d'ran, blaren komen d'r van zelluf aan".
Ik weet niet waarom.
's Morgens werd je wakker van het gerinkel van de melkemmers.
Alles lijkt in een ander land gebeurd te zijn, of sterker nog,in een andere dimensie.
De dagen op de boerderij aan de Poortershaven horen in een tijd die voorgoed voorbij is.
"Voorbij,voorbij, en o, voorgoed voorbij"
Johan
Bij toeval kom ik op deze site. Ik zie mijn oma (Jo) en waarschijnlijk mijneigen moeder (Maartje) daar vlak achter.
Leuk om verhalen te lezen over de Haak.
Dennis Hoogendonk (zoon van Hugo en Maartje)
Ik heb de foto meegenomen naar het Nieuwjaarsfeest van de Hoogendonken. Iedereen buitengewoon verrast natuurlijk. We konden alleen de datum niet goed beredeneerd krijgen. Het vermoeden is dat de foto van rond 1965 is.
Een reactie posten