Excuses van ING

Jan kreeg vanmiddag telefonisch de excuses aangeboden van de ING. Waarom? Lees onderstaande brief, die spreekt voor zich. En ze vertelde erbij dat ze nog nooit zo'n toongezet schrijven hadden ontvangen. En er komt een bos bloemen aan.

Jan Booister

Claes de Vrieselaan 27B

3021 JB Rotterdam

Geachte mijnheer Van den Boogert, maandag 15 november 2010

Komende 4 januari is het vier jaar geleden dat mijn vrouw is overleden. Het doet me deugd dat ze ook niet uit de gedachten van ING is te wissen.

Zeker drie maal heb ik schriftelijk geprobeerd, als een van die vervelende zaken waartoe na overlijden moet worden overgegaan, haar girorekening (274152) op te zeggen. Het hielp niet dat ik in alle gevallen een acte van overlijden had meegestuurd. ING kon mijn vrouw, C.M.G. Goedhart (Callenburgstraat 115, 3134 GC Vlaardingen) maar niet vergeten. Je zou zeggen dat dit troost moest geven. Ook omdat er maar post op haar naam en haar rekening bleef binnenkomen.

Uiteindelijk zijn mijn dochter (net als ik gemachtigd op te treden namens de erven) naar het Stadhuisplein te Rotterdam gegaan om bij een van uw kantoren ter plekke te regelen dat er ook aan de rekening 274152 een einde zou komen, hoe triest ook. Wij wensten namelijk rust en daar hielp al die ING-post niet erg bij.

Geen zorgen, nu is het geregeld, was het stellige antwoord op onze vraag daar aan het Stadhuisplein of er nu nog andere stappen moesten worden gezet om geregeld te krijgen dat ook de girorekening van mijn overleden vrouw zou ophouden te bestaan. Met een gerust gevoel vertrokken we. Dat zal een jaar geleden (?) zijn geweest.

Toch, dat fijne gevoel van niet vergeten worden kwam 27 oktober van dit jaar terug. Hoera, een brief van ING aan weliswaar de erven van mijn vrouw maar met de mededeling dat er een wijziging in de betaaltarieven was en dat dit voor haar girorekening relevant was. Ik zou naar haar graf kunnen gaan om haar dat mee te delen. Ik zou Derek Ogilvy in kunnen schakelen om de boodschap door te geven, maar weet U wat ik dacht? Ik dacht, ik stuur meneer Van den Boogert persoonlijk een brief.

Het is wel lief dat jullie haar niet kunnen vergeten, maar net als die al die andere reclames aan haar adres, met name die van uitvaartondernemingen die haar om mij volstrekt onduidelijke redenen nog steeds willen verzekeren voor al lang gemaakte begrafeniskosten, scheelt het jullie misschien wat werk om, net als bij mijn kinderen en mij het geval is gebeurd, te aanvaarden dat onze moeder/vrouw is overleden. U moet het toch echt accepteren.

U opnieuw sterkte wensend,

Jan Booister