Airbag bij Carla gestolen

Ze dacht, wie doet nou zoiets? Maar het is toch echt gebeurd. De airbag uit de auto van Carla en haar echtgenoot-in-spe is gestolen. ,,Booisterbode,'' meldt ze, enigszins ontdaan, ,,toch een raar gezicht, zo'n gat in je auto.'' Het is gisternacht gebeurd. ,,Je verwacht zoiets niet.'' Dus de criminaliteit heeft ook in Hoofddorp toegeslagen. ,,Nietsvermoedend stap je in en opeens zie je een 'gat' in je stuur...'' Gelukkig is de verzekering geregeld en komt alles wel weer goed, gaat de auto op de oplader, maar ja, ,,niemand zit hierop te wachten''. Carla: ,,Wat moet iemand nu met een airbag''

De brief van de envelop

Kort geleden toonde de Booisterbode de achterkant van een envelop uit Den Helder. De inhoud was deze brief. Wie de tekst kan ontcijferen leest dat ma wordt gecondoleerd met het overlijden van pa. En o ja, vamielje = familie.

Calista viert haar verjaardag

De hele dag is Calista jarig. De Booisterbode feliciteert haar van harte.

Huib vandaag 30 geworden

Vandaag is Huib, de vriend van Marieke jarig. Hij is 30 geworden. De Booisterbode feliciteert hem van harte.

Uit de oude doos maar weer eens

En we kregen post uit Den Helder waarbij de r in straat altijd verkeerd. Van een tante? Wie vult aan?

Marloes en Rob getrouwd

En weer een feest. Marloes en Rob zijn getrouwd. Met een ring en een stadhuis erbij. En foto's. En de felicitaties van de Booisterbode, met de wens op een fijn, gezond en gelukkig leven.

Jan herleest Lucky Luke

Bij een bezoek aan een oude vriend, Bert Barendrecht uit Vlaardingen, heeft Jan een aantal stripalbums van Lucky Luke geleend. Om te herlezen. En wel de eerste zeven avonturen. Zeg maar Dick Digger's Goudmijn, Rodeo, Arizona en Vogelvrij om er enkele te noemen. Uit de tijd nog dat Lucky Luke bier dronk en rookte. Tegen Pat Poker vocht en Mad Jim hielp. Ook de tijd dat aan de Zuidvliet op zaterdag de Robbedoes door de brievenbus gleed. Zo'n dag waarin het huiselijk leven werd ontregeld door een strijd om de volgorde van het lezen van dat blad. Weten jullie nog wel, oudjes?

Leen redt gewonde zwaan in dikke mist

Wat is dat toch, dat dieren richting de Booisters gaan? Eerst een sprinkhaan richting Herman, nu een zwaan richting Leen. En zegt het soort dier iets over het familielid? Zo ja, waarom komen er dan schijtlijsters bij de redactie langs? Veel stof ter overdenking. Maar eerst die zwaan bij Leen.

,,Gisteravond bij het sluiten van de gordijnen van de slaapkamer,'' meldt hij de immer naar familienieuws hunkerende Booisterbode, ,,keek ik even naar buiten of er nog zwarte pieten waren. Maar ik zag, tot mijn verbazing, juist iets wits in mijn riante tuin - met patio - liggen. Toch maar even de zaklantaarn gepakt en naar buiten gegaan. Het was nog steeds behoorlijk mistig en tot mijn verbazing zag ik een wilde zwaan in mijn tuin liggen. Op het eerste gezicht leek er niets aan de hand, maar bij nader onderzoek zag ik toch een klein plasje bloed op mijn patio. Eerst nog gedacht aan een zwanenpasteitje (eten! - BB), maar toch besloot ik maar de dierenambulance te bellen. De was snel ter plekke en constateerde dat het dier een wond aan een poot had. De zwaan is meegenomen en wordt verder verzorgd.''

Sprinkhaandrama bij Herman

Wat doen die honden daar, dacht Herman even geleden voor zijn voordeur. Nadere inspectie leerde dat daar een sprinkhaan zat, die niet wegging. Het groene beestje zat met zijn legboor vast tussen de stenen. Onderzoek leerde dat het een vrouwtjessprinkhaan was. Die gebruiken de sabelvormige legboor om aan het einde van de zomer eitjes te leggen. Na de winter komen hier eerst de larven uit en dan worden het volwassen beestjes, die vier tot tien centimeter lang kunnen worden. Het zal Herman er allemaal niet van weerhouden deze winter zout te strooien als het glad is of wordt. ,,Dus of ze het overleven, ja dat weet ik niet,'' meldt Herman.

Sint wil kinderen op schoot

De Sint toert door het land en oefent zijn hobby uit: kinderen op schoot krijgen. Maar niet allemaal vinden ze dat leuk. Julie wel, Brent ook, maar Lars Eric niet. Dat bleek vanmiddag. De cadeautjes maakten veel goed. En Julie won ook nog eens bij een kleurwedstrijd. Ze was verrast en kreeg een leuk spelletjespakket. En pepernoten. Voor iedereen natuurlijk.

Marcel bekwaamt zich verder

Onze boa, jawel onze bijzondere opsporingsambtenaar, Marcel Dielemans, de man van Agnes dus, ontwikkelt zich steeds verder. Hij is gestart met cursussen om zijn kennis verder te verdiepen om zijn beroep beter te kunnen uitoefenen. Dus meer wets- en rechtskennis, sociale vaardigheden, kennis van bijzondere wetten, en dergelijke. Goed zo Marcel!

Cor blogt: sprieten!

Overal waar je in Maassluis komt, daar ligt zand. Nee, geen zandbakken voor spelende kinderen, maar gewoon, op de stoep. En als je goed kijkt, zie je sprieten omhoog komen. Een nieuwe plantensoort?

Er zijn ook mensen druk mee bezig, met die sprieten. Zouden ze van de Plantsoenendienst zijn? Ik ben het maar even gaan vragen, en ze legden me uit dat het glasvezel is. Dus o, vandaar dat het zo snel uit de grond komt.

Glasvezel voor deur bij Wim

Nieuws ligt op straat. Soms zelfs voor de deur. Zoals dit keer bij Wim. Hij meldt: ,,Booisterbode, hij komt.'' Nee, niet de sint. Wim: ,,Er wordt hier glasvezel aangelegd. We krijgen in Maassluis het snelste internet van Nederland! Ze zijn al voor mijn deur!''

Teun geportretteerd

Tijdens het tegels bikken in het nieuwe huis van Anneke dacht Jan: hier moet een schilderij van Teun hangen. Opdat we hem niet vergeten. Hij ging aan de slag en heeft het schilderij inmiddels naar Anneke gebracht. Daar blijft het een paar maanden waarna hij het ophaalt om te vernbissen. En dan kan het een lijst in.

Hartekreet van Agnes

Met warme nostalgische gevoelens denk ik op zulke momenten terug aan wijlen dokter Wekker. Dokter Wekker wist wel raad met kinderen die al een week bijna niet eten, last hebben van een loopoor. en dan niet zomaar een loopoor, maar een oor dat continue dag en nacht door blijft lekken. Dokter Wekker wist ook wel raad met kinderen die zich naar hoesten, die zo moe waren dat ze iedere keer liggen op de bank of op weg naar de wc even moeten zitten.

Dokter Wekker had ook geen assistente die als een waakhond voorkomt dat de dokter bezoek krijgt. Dokter Wekker zat klaar met zijn receptenboekje en schreef een recept uit als het nodig was. Na twee keer de HAP te hebben gebeld en twee keer de huisarts, denk ik met ontroering terug aan de tijden als patient van dokter Wekker.Oud Maasluisers kennen hem nog wel, een paar jaar geleden zag ik zijn overlijden gemeld op 95 jarige leeftijd in het AD. Met warme herinneringen denk ik aan hem terug, een glimlach vormt zich om mijn mond: hij had mijn dochter niet zo door laten lopen. Nu maar hopen dat de waakhond van mijn huisarts Calista morgenochtend toch nog doorlaat bij de ozo afgeschermde huisarts

Interview met Nikéh

Nikéh vermaakt zich best in het Verre Oosten, maar ziet ook veel armoede. Een interview met haar, want de Booisterbode staat voor niets:

Hoe gaat het daar?

Het is een heel leuk uitwisselingsprogramma. Leuke studenten, leuke dingen gezien ook, gekke dingen, mooie dingen, maar ook vieze dingen zoals open riolen in Semarang. Nu ben ik in Yokyakarta, toch één van de schoonste steden van Indonesië.

Leer je er wat over water?

We zijn bij verschillende projecten geweest; een sanitatieproject voor een soort sloppenwijken. Ze hebben daar nu stromend water (op één plek in de wijk) en een wc. Ook zijn we bij een project geweest waar ze nu een dam bouwen, zodat de sloppenwijken en de stad Semarang niet overstromen.

Word je nu gelukkiger met je plekkie in Vlaardingen, stromend water, een eigen wc en douche, want daar word je toch nederig van?

O ja, zeker. Maar ook al in verhouding tot de Indonesische studenten hier. Ik voel me zo rijk! Voor anderhalve euro kan je hier uit eten gaan, inclusief drankje, en dat is voor hen héél veel. Natuurlijk is dat verhoudingsgewijs, maar toch. Maar ja, wat je zegt, ook zo'n wc en douche in Nederland. Daar ben je dan echt blij mee. Ze hebben hier soms geen douche en wassen zich dan met een emmertje water dat ze over zich heen gooien. Dat vinden ze ook helemaal niet erg, want makkelijk en fijn. Ook wc-papier gebruiken ze niet. Spoelen met wat water. Uit die emmer. .

Word je nederig?

Niet echt nederig, maar het is meer dat je je een soort lullig voelt om uit eten te gaan. Dat het niets kost, en zo. En je dan van alles denkt.

Toch maar genieten, niet de big spender uithangen en die mensen respecteren? Of is dat gepraat van een oude man?

Nee hoor, dat denk ik ook. Maar ik ga nu Mart bellen, want het is hier inmiddels half twaalf en ik wil kijken of ik Mart nog kan bereiken op zijn werk. Want om zes uur moet ik er weer uit. En groeten aan iedereen!

En Celine ook gefeliciteerd

En nog een jarige vandaag: Celine. Haar achternaam is Doelman, dus is ze dochter van Jeannet en Jan-Willem. En de Booisterbode feliciteert haar van harte en hoopt dat ze een leuke dag heeft. Met cadeaus, natuurlijk.

Operaties voor Agnes

Het heet carpale tunnel syndroom en Agnes is er, onder plaatselijke verdoving, aan geopereerd. In rond Hollands: zenuwen en spieren die elkaar in de weg zitten. Morgen gaan de hechtingen eruit, waarna mettertijd de andere hand wordt aangepakt. Na de eerste operatie zat er zoveel drukverband en gaas om dat Agnes een bokshandschoen aan leek te hebben. De arm dus in een mitella. Agnes: ,,Maar het viel allemaal wel mee. Pijnlijk, maar prima te doen.'' Een echte vrouwelijke Booister dus.

Die ouwe tijd, maar goed?

Eerder sliep Jan onder bruggen.....

Karin vandaag 19

Vandaag feliciteren we onze Karin. Ze is alweer 19 geworden. De Booisterbode hoopt dat ze een fijne dag heeft.

Op naar Het Loo

Met wonen in Gouda is niets mis, laat dat gezegd zijn. Met wonen in Rotterdam trouwens ook niet. Maar Paleis het Loo is wel iets aparts. Bert won kaartjes via de Postcodeloterij en Agnes, Antje (op de foto voor de stallen) en Jan maakten er vandaag gebruik van. Marieke en Huib zouden ook meegaan, maar haakten af. Helaas, zeiden ze.De vraag tijdens het bezoek was: wie betaalt de schoorsteenveger, want al die talloze kamers(tjes) hadden een eigen schoorsteen. En o ja, werd ook geconstateerd, de robotstofzuiger van Cees zou het er maar druk hebben.

Weer 'n Booister bij RD

Bij het Rotterdams Dagblad gaat weer een Booister werken als verslaggever. Bas is aangenomen voor een stageplaats van drie maanden. Zijn tijdelijke dienstverband gaat 1 december in. De hele redactie van de Booisterbode, en die van het RD, hoopt dat hij net zoveel primeurs levert als zijn voorganger c.q. naamgenoot. Bas begint waarschijnlijk op de redactie Waterweg, dus zal de eerste maand actief zijn in Maassluis, Maasland, Vlaardingen en Schiedam. Dus allemaal primeurs toespelen aan die kanjer! Dan zet ie Jan in no time in de schaduw.

Vraagje van Bert

Hoe zat dat ook alweer, wil Bert weten, met Manolito, van de High Chaperel. Wilde Leen daar nou op lijken?

Nikéh in Semarang

En inmiddels is Nikéh gearriveerd in het Verre Oosten. Voor haar 'vanmorgen vroeg'. En ze heeft een goede jetlag, laat ze weten. Ze heeft meteen nog een beetje de toerist uitgehangen (zie foto). Daarna was het wachten op een groepje Indonesische studenten om wat te gaan eten. En daarna? ,,Naar bed,'' verzekert een vermoeide Nikéh. Over een aantal dagen gaat het dan van Semarang naar Yokyakarta.

Nikéh weg, werk gaat door

Nikéh is gistermorgen naar Indonesië vertrokken, maar het werk aan haar en Marts huisje in Vlaardingen gaat natuurlijk gewoon door. Mart en zijn vader, en natuurlijk Piet, zien hun inspanningen tot goede resultaten leiden. Momenteel is zelfs de stukadoor al bezig oneffenheden weg te werken (zie foto's). Ook de badkamer kan straks aangepakt, waarna de tegels er op kunnen. Er valt nog genoeg te doen, en iedereen blijft positief.

Niké is naar de Gordel van Smaragd in verband met een uitwisselingsprogramma. Ze doet eerst drie weken mee aan een programma van school en loopt daarna vier weken stage bij een bedrijf dat met een waterkering in Djakarta heeft te maken.

Te paard door Zeeland

We hadden Bonanza, McCloud en Tex Tucker met z'n Vierverenwaterval. En nu ook Marieke en Huib te paard. Dit weekeinde toerden ze op viervoeters door Zeeland. Door bos en duinen. Rond Burgh Haamstede. En ze hebben genoten. Met spierpijn de volgende dag.

'Lipsik' groeit langzaam verder

Slecht nieuws voor Cor: die 'pokke haren' van Jan zitten er nog steeds, ietsje langer zelfs. Hij spreekt zelf van een 'lipsik'. Anderen hebben het over een schaamhaarstrookje, zij het dat zoiets vanaf de lip omhoog gaat en het bij Jan andersom is.

Herman en Marcella naar Dishoek

Dishoek was de plek. Zeeland. En Herman en Marcella hebben daar het weekeinde doorgebracht. Het was een cadeautje van Wouter en Monica. En er is genoten. Marcella: ,,Lekker aan het strand en vlak bij Vlissingen en Middelburg. En de honden waren mee.''

Saskia: eendenpoep als dank

Dierenliefde gaat ver. Er is een eend in nood en je - in dit geval Saskia - denkt: ik red dat beest. Dus met gevaar voor eigen lijf en leden ga je aan de slag. En wat krijg je als dank? Juist, stank. Dan poept dat beest je onder. Bah.

Verjaardagscadeau: stoofpot

Op de nieuwe Booisterbode konden we nog melden dat Marieke vandaag jarig is, maar niet dat ze vanavond door Huib is getracteerd op een etentje. In de Vlaardingse Hofnar. Een stoofpotje. Het was lekker.

BOOISTERBODE WEER HIER

We zijn dus weer even terug hier. Met de hoop dat er nog (beloofde) hulp komt om verder te kunnen gaan met de echte site waarop dan de mogelijkheid zit te reageren.