Lucia is net als Daan aangereden op het trottoir, maar het gaat goed met haar. Bovendien heeft ze voor zichzelf vastgesteld wat ze wil met haar loopbaan, en dat is: tekenen.
Manga-tekenen is haar grote hobby. Ze wil over twee jaar de mbo-opleiding game designing volgen en hoopt daarna, ook op de hbo, met de opleiding animatie verder te kunnen gaan. Ze wordt daarin door pa en ma gestimuleerd.
De kunstacademie ziet ze niet zitten. Lucia wilt echt vooral tekenen. Ze is nu al bezig op de pc om een eigen animatie te ontwikkelen. Dat tekentalent van de Booisters is gelukkig doorgegeven aan haar.
Manga-tekenen is haar grote hobby. Ze wil over twee jaar de mbo-opleiding game designing volgen en hoopt daarna, ook op de hbo, met de opleiding animatie verder te kunnen gaan. Ze wordt daarin door pa en ma gestimuleerd.
De kunstacademie ziet ze niet zitten. Lucia wilt echt vooral tekenen. Ze is nu al bezig op de pc om een eigen animatie te ontwikkelen. Dat tekentalent van de Booisters is gelukkig doorgegeven aan haar.
Haar moeder Agnes wilde vroeger ook iets met tekenen en schilderen maar het is er nooit van gekomen.
Ook Calista die nog maar zes jaar is, tekent vrouwen met decolette's en veel overige details, het liefst samen met haar grote zus.
Ook Calista die nog maar zes jaar is, tekent vrouwen met decolette's en veel overige details, het liefst samen met haar grote zus.
15 opmerkingen:
de reactie hierboven is verwijderd
door witfrans.....
lucia ook op fietspaden moet je
tegenwoordig al uitkijken voor auto,s.
gelukkig is er niets gebeurd met je.
en met het tekenen wens ik je veel
sterkte toe.
dit tekende ik vroeger op de lagere school
en kreeg van de juf een klein ZESJE!!
|___0___|
|||
-/ \-
hahahaa je bent aangereden waarom ?
groetjes je .... ??
waarom ??
Een man heeft de volgende geslachtsorganen:
Penis met aan het einde de eikel. De penis kan een erectie (verstijving) vertonen. Dit komt doordat het bloed naar de zwellichamen stroomt.
Scrotum (balzak) met daarin de teelballen en bijballen
Prostaat (voorstanderklier)
Zaadleider
Zaadblaasjes
Cowperse klier
Bij een vrouw zijn dit:
Vagina. In de ingang zit het maagdenvlies (hymen) en aan het einde de baarmoederhals.
Baarmoeder
Eierstokken (ovarium) en eileiders (tuba)
Schaamlippen en venusheuvel
Clitoris (kittelaar)
Klier van Bartholin
Een vrouw heeft borsten met ongeveer in het midden de tepels. Ook een man heeft tepels. Dit zijn eigenlijk geen seksorganen, maar ze kunnen wel belangrijk zijn in de beleving van seksualiteit tussen partners.
Verder zijn vele andere onderdelen van het menselijk lichaam belangrijk bij het beleven en beoefenen van seks, zoals de mond (zoenen), de handen, de billen, en de huid in het algemeen. Hormonen spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van deze organen, maar ook bij de seksualiteit in het algemeen. Verder kent het lichaam diverse erogene zones, die echter wat gevoeligheid betreft verschillend zijn bij de partners.
Er zijn diverse seksuele problemen bekend. Deze hebben meestal een psychische en soms een lichamelijke oorzaak.
Stoornissen in de geslachtsdaad zijn:
vaginisme
dyspareunie ofwel pijn bij de geslachtsdaad
frigiditeit/libidoverlies ofwel geen zin in seks
afwijkende seksuele behoeften zie ook Bekende seksuele belevingen
ejaculatio preacox ofwel vroegtijdige zaadlozing
impotentie
retrograde ejaculatie (sperma gaat de blaas in, ipv naar buiten)
priapisme
Persistent Sexual Arousal Syndrome
Post SSRI Sexual Dysfunction oftewel PSSD. Dit is de naam voor seksuele bijwerkingen van een SSRI, indien die niet overgaan na het stoppen met dit antidepressivum.
Problemen van een andere klasse zijn problemen met de vruchtbaarheid. Wanneer de man of de vrouw onvruchtbaar blijkt en er wel een kinderwens bestaat, kan soms door medisch ingrijpen toch een
Ziekten
Gonorroe (druiper)Zowel bij homoseksuele als bij heteroseksuele paren kunnen bij intiem contact ziekten tussen de partners worden overgedragen. Wanneer de overgedragen infecties alléén bij intiem contact kunnen worden overgedragen tussen mensen, spreekt men van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's), ook wel geslachtsziekten genoemd. SOA's worden behandeld en onderzocht in de gynaecologie, in de urologie of door in SOA gespecialiseerde artsen. Enige bekende geslachtsziekten zijn: chlamydia, syfilis, gonorroe of druiper, ulcus molle, en aids (al is aids geen ziekte, maar een syndroom).
Seksuele oriëntatie
Hadrianus en Antinous in Egypte, door Édouard-Henri Avril (1843-1928).Mensen die zich seksueel aangetrokken voelen tot de andere sekse, zijn heteroseksueel. Mensen die zich tot dezelfde sekse voelen aangetrokken worden homoseksueel genoemd. Er bestaan ook biseksuele mensen, die zich aangetrokken voelen tot beide seksen. Mensen die geen gevoelens hebben op het gebied van seksualiteit worden aseksueel of ook wel nonlibidoïst genoemd.
Seksuele gedragingen of fantasieën die over het algemeen als afwijkend van de heersende normen worden beschouwd, worden geschaard onder de noemer parafilie. Hiertoe worden onder andere pedofilie, fetisjisme en travestie gerekend.
Vrouwelijk onderlichaam
Geslachtsorganen
Een man heeft de volgende geslachtsorganen:
Penis met aan het einde de eikel. De penis kan een erectie (verstijving) vertonen. Dit komt doordat het bloed naar de zwellichamen stroomt.
Scrotum (balzak) met daarin de teelballen en bijballen
Prostaat (voorstanderklier)
Zaadleider
Zaadblaasjes
Cowperse klier
Bij een vrouw zijn dit:
Vagina. In de ingang zit het maagdenvlies (hymen) en aan het einde de baarmoederhals.
Baarmoeder
Eierstokken (ovarium) en eileiders (tuba)
Schaamlippen en venusheuvel
Clitoris (kittelaar)
Klier van Bartholin
Een vrouw heeft borsten met ongeveer in het midden de tepels. Ook een man heeft tepels. Dit zijn eigenlijk geen seksorganen, maar ze kunnen wel belangrijk zijn in de beleving van seksualiteit tussen partners.
Verder zijn vele andere onderdelen van het menselijk lichaam belangrijk bij het beleven en beoefenen van seks, zoals de mond (zoenen), de handen, de billen, en de huid in het algemeen. Hormonen spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van deze organen, maar ook bij de seksualiteit in het algemeen. Verder kent het lichaam diverse erogene zones, die echter wat gevoeligheid betreft verschillend zijn bij de partners.
Zwangerschap van 34 weken
Zwangerschap
Het beoefenen van de geslachtsgemeenschap kan resulteren in een zwangerschap van de vrouw. In het lichaam van de vrouw vinden elke maand voorbereidingen plaats voor een mogelijke zwangerschap. Tijdens deze menstruatiecyclus vindt, ongeveer tussen de tiende dag en zestiende dag, een eisprong plaats. Vanaf dat moment tot twaalf uur daarna kan de eicel bevrucht worden. De vrouw is al enkele dagen voordien vruchtbaar, omdat het sperma een viertal dagen in het cervixslijm kan overleven. Contact van de vrouw met het sperma van de man kan dan tot bevruchting leiden, ook als het sperma niet in de vagina wordt geëjaculeerd, maar wel in de geslachtsopening.
Na een eventuele bevruchting van de eicel, vervolgt de cel haar weg naar de baarmoeder. Ze nestelt zich in in de baarmoederwand en groeit uit tot een embryo. Hormonale signalen zorgen ervoor dat de menstruatie uitblijft, zodat dit uitblijven een belangrijk signaal wordt om aan zwangerschap te denken.
Anticonceptie
Het omdoen van een condoomAnticonceptie is het voorkomen van conceptie, dat wil zeggen: het voorkomen van bevruchting van een eicel door een zaadcel. Zonder maatregelen te nemen tegen zwangerschap zal een vrouw met normale vruchtbaarheid, als zij regelmatig geslachtsgemeenschap heeft met een man, gedurende haar leven vele malen zwanger worden. In een traditioneel huwelijk zal dit leiden tot een groot gezin. Veel vrouwen en mannen vinden dat echter niet wenselijk en kiezen ervoor om slechts enkele, of helemaal geen kinderen te verwekken. Om zwangerschap te voorkomen bestaan diverse middelen voor anticonceptie. Sommige zijn ronduit onbetrouwbaar, zoals bijvoorbeeld de kalendermethode (de geslachtsdaad vindt alleen plaats tijdens de veronderstelde niet vruchtbare periode) en coïtus interruptus (voor het zingen de kerk uit). Andere methoden zijn veelal wel betrouwbaar: NFP, het gebruik van het condoom of het vrouwencondoom; de anticonceptiepil; het spiraaltje; of het pessarium. Er worden meestal meerdere anticonceptie-methoden onderscheiden:
'natuurlijke' methoden: op basis van objectieve signalen de onvruchtbare periode van de vrouw af bakenen en enkel in die periode geslachtsgemeenschap hebben
barrière-methoden: ervoor zorgen dat spermacellen nooit de eicel kunnen bereiken vanwege een fysieke barrière (gebruik van het condoom of het pessarium)
chemische methoden: ervoor zorgen dat spermacellen niet de reis naar de eicel kunnen overleven (gebruik van zaaddodende pasta)
hormonale methoden: ervoor zorgen dat een bevruchte eicel zich niet kan innestelen in de baarmoeder (gebruik van de anticonceptiepil, de prikpil, het hormoonhoudend spiraaltje, de hormoonhoudende ring, de hormoonhoudende pleister of het hormoonhoudend staafje).
Sommige methoden kunnen tegelijkertijd gebruikt worden. Het gebruik van de anticonceptiepil en condoom tegelijkertijd wordt 'Double Dutch' genoemd. Het wordt gepropageerd door de GG&GD als preventie van SOA's en ongewenste zwangerschappen. Zowel mannen als vrouwen kunnen zich laten steriliseren, waardoor zwangerschap in principe niet meer mogelijk is. Sterilisatie bij de vrouw geschiedt operatief, door de doorgang van de eileiders te onderbreken. Dit kan door de eileiders door te snijden, of dicht te klemmen. Hierna is de sterilisatie moeilijk op te heffen omdat de eileiders op de aangedane plaatsen verlittekenen. Ook het weghalen van de baarmoeder is een vorm van sterilisatie maar die wordt meestal uitgevoerd vanwege ziekte van de baarmoeder. Bij de man bestaat een soortgelijke vorm van sterilisatie door het doornemen of afklemmen van de zaadleiders. Een andere vorm van sterilisatie is castratie, het op enigerlei wijze doen weghalen of beschadigen van de teelballen (testes). Dit beschadigen werd mechanisch gedaan, tegenwoordig is het ook mogelijk dit op chemische wijze te doen. In het verleden kwam castratie vaker voor. Mannen die gecastreerd zijn, worden eunuchen genoemd.
Seksuele handelingen
Zijligging bij geslachtsgemeenschap door van Johann Nepomuk Geiger, 1840
Zijligging bij geslachtsgemeenschap,
aquarel van Johann Nepomuk Geiger, 1840Met een seksuele handeling wordt bedoeld het uiting geven aan de behoefte tot seksueel contact of het verwezenlijken ervan. Voorbeelden van seksuele handelingen zijn het strelen van jezelf of van de ander, (tong-)zoenen, masturbatie (zelfbevrediging), orale seks, cunnilingus (beffen) en fellatio (pijpen), anale seks (kontneuken) en vaginale seks (geslachtsgemeenschap of neuken). Aan de handeling gaat een gedachte vooraf die leidt tot een staat van seksuele opwinding (geilheid). Het uiteindelijk doel van de handeling is vaak het orgasme (klaarkomen). Ook het scheren van geslachtsdelen kan een seksuele handeling zijn, of 'slechts' het naar elkaar of naar de ander kijken, of het gluren naar de ander of anderen. 's Werelds bekendste boek over seksuele handelingen is de Kamasutra.
Houding en beweging tijdens geslachtsgemeenschap
De geslachtsgemeenschap kan op verschillende manieren worden bedreven. Het meest gebruikelijk is waarschijnlijk dat bij heteroseksualiteit de man bovenop de vrouw ligt, de partners met de gezichten naar elkaar toe, zodat ze elkaar kunnen aankijken en kussen. In een variant van deze positie kunnen de gezichten ook naast elkaar gehouden worden. De vrouw kan haar benen plat houden, of gebogen, of geheel omhoog naar haar schouders toe. Deze houding wordt ook wel de missionarishouding genoemd, waarschijnlijk omdat het de enige door de Rooms-Katholieke Kerk goedgekeurde positie was om geslachtsgemeenschap te hebben. Voor zowel de man als de vrouw kunnen verschillende houdingen van de benen van de vrouw een ander gevoel tot gevolg hebben: het sterker buigen van de heupen heeft tot gevolg dat de penis dieper in de vagina kan binnendringen. Of dit prettig is, hangt af van persoonlijke voorkeuren en de anatomie van de partners.
Tijdens de geslachtsgemeenschap bewegen de partners hun heupen, zodat de penis op en neer beweegt in de vagina. Na een zekere tijd zal de man een hoogtepunt beleven en wordt het sperma uitgestoten. Meestal duurt de geslachtsgemeenschap enkele minuten, en het hoogtepunt enkele seconden.
Een overzicht van de houdingen:
Met de gezichten naar elkaar toe:
missionaris, de vrouw spreidt haar benen en de man ligt op de vrouw.
Vanuit missionaris, de benen naar boven en dan langs haar hoofd buigen hiermee stimuleer je de G-spot.
Op de zij liggend. Ook hierbij kunnen de benen van de vrouw verschillende houdingen aannemen.
De vrouw zit of ligt bovenop de man. In deze positie zal de vrouw de heupbewegingen moeten maken en is de man passiever.
Met de gezichten van elkaar af:
De vrouw zit boven op de man op haar knieën, zij maakt een op en neer beweging
"Op zijn hondjes". De vrouw zit op haar knieën en steunt op haar handen, bijvoorbeeld op de rand van het bed. De man staat achter haar. Dit is ook een houding waarin anale gemeenschap mogelijk is.
De vrouw ligt op haar buik en de man ligt op haar rug, met zijn gezicht naar het achterhoofd van de vrouw.
De vrouw ligt op haar zij en de man achter haar, als "lepeltjes".
Met enige fantasie kunnen nog andere varianten worden bedacht; het variëren van de positie waarin de geslachtsgemeenschap wordt beleefd kan de positieve spanning in de relatie bewaren en voorkomen dat de beleving van de seksualiteit verwordt tot een routine. Het eeuwenoude boek Kamasutra wordt beschouwd als het standaardwerk op dit gebied.
Slechts een klein deel van de vrouwen krijgt bij geslachtsgemeenschap zoals hier beschreven een orgasme. De meeste vrouwen hebben extra stimulatie van de geslachtsdelen nodig om tot hun hoogtepunt te komen. Het is voor de man eenvoudiger om deze speciale aandacht vóór de geslachtsgemeenschap aan de vrouw te schenken: op die manier kan hij er zelf ook een groot plezier aan beleven terwijl na het hoogtepunt de seksuele opwinding van de meeste mannen voor enige tijd volledig gedoofd is.
Seksuele problemen
Er zijn diverse seksuele problemen bekend. Deze hebben meestal een psychische en soms een lichamelijke oorzaak.
Stoornissen in de geslachtsdaad zijn:
vaginisme
dyspareunie ofwel pijn bij de geslachtsdaad
frigiditeit/libidoverlies ofwel geen zin in seks
afwijkende seksuele behoeften zie ook Bekende seksuele belevingen
ejaculatio preacox ofwel vroegtijdige zaadlozing
impotentie
retrograde ejaculatie (sperma gaat de blaas in, ipv naar buiten)
priapisme
Persistent Sexual Arousal Syndrome
Post SSRI Sexual Dysfunction oftewel PSSD. Dit is de naam voor seksuele bijwerkingen van een SSRI, indien die niet overgaan na het stoppen met dit antidepressivum.
Problemen van een andere klasse zijn problemen met de vruchtbaarheid. Wanneer de man of de vrouw onvruchtbaar blijkt en er wel een kinderwens bestaat, kan soms door medisch ingrijpen toch een kind worden verwekt.
Ziekten
Gonorroe (druiper)Zowel bij homoseksuele als bij heteroseksuele paren kunnen bij intiem contact ziekten tussen de partners worden overgedragen. Wanneer de overgedragen infecties alléén bij intiem contact kunnen worden overgedragen tussen mensen, spreekt men van seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA's), ook wel geslachtsziekten genoemd. SOA's worden behandeld en onderzocht in de gynaecologie, in de urologie of door in SOA gespecialiseerde artsen. Enige bekende geslachtsziekten zijn: chlamydia, syfilis, gonorroe of druiper, ulcus molle, en aids (al is aids geen ziekte, maar een syndroom).
Seksualiteit in de cultuur en de samenleving
In de Nederlandse taal bestaan vele bedekte termen om over seks te praten. Dat komt doordat seks vanouds met gevoelens van schaamte omringd is. In relaties tussen mensen, ook tussen mensen die geen seksuele handelingen met elkaar verrichten, speelt seksualiteit een grote rol. Zo bestaat er veel discriminatie op grond van sekse of seksuele geaardheid, hoewel dit in westerse culturen steeds meer als minder wenselijk wordt ervaren.
Pornografie uit ca. 1855Pornografie, het afbeelden van seksuele handelingen, of mensen in seksueel opwindende houdingen, is een beladen onderwerp. Omdat vooral mannen in pornografie geïnteresseerd zijn, bestaat het leeuwendeel van de pornografie uit afbeeldingen van vrouwen. In toenemende mate verschijnt pornografie met mannen als onderwerp, zowel voor de homoseksuele man alsook voor geïnteresseerde vrouwen. In de schilderkunst heeft pornografie altijd bestaan, al moet worden gezegd dat het afgebeelde vrouwelijke naakt in de schilderkunst dikwijls niet als porno wordt beschouwd. Als bepaalde culturele grenzen overschreden worden, wordt pornografie echter taboe: een verboden uiting, voor iedereen of voor bepaalde groepen, zoals kinderen.
De rosse buurt in AmsterdamProstitutie is in de westerse cultuur vanouds een vorm van bedrijfsvoering waarbij personen, meestal vrouwen, geld verdienen met het verlenen van seksuele diensten. In andere culturen maakt het soms deel uit van godsdienstige gebruiken. Prostitutie werd in het christelijke Europa meestal negatief bekeken door de kerken. Vaak was het verboden, wat de bedrijfstak echter niet uitroeide; op andere momenten werd het juist toegestaan om bepaalde problemen onder controle te kunnen houden. Vroeger vooral de verspreiding van geslachtsziekten, tegenwoordig denkt men uitbuiting van prostituees en vrouwenhandel zodoende te kunnen tegengaan.
Tegen diverse vormen van seksualiteit bestaan religieuze en ethische bezwaren. Religieuze bedenkingen vloeien voort uit de desbetreffende godsdienstige overtuigingen zoals die tot uiting komen in religieuze boeken, bijvoorbeeld de Bijbel of de Koran. In deze boeken worden allerlei seksuele handelingen en gedragingen als zondig bestempeld.
Opvoeding
Kinderen ontdekken hun eigen seksualiteit gedeeltelijk zelf, maar worden door middel van seksuele voorlichting ook daarin onderwezen; zowel door de ouders, als ook op school. De seksuele voorlichting is in de laatste helft van de 20e eeuw sterk van oriëntatie veranderd, in Nederland mede door toedoen van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming. Voorheen werd kinderen alleen verteld dat seks vies was en verboden (taboe); tegenwoordig wordt veel meer ingegaan op de liefde, de biologie van seks en methoden om ziekten en zwangerschap te voorkomen.
Bekende seksuele belevingen
Niet alle mensen beleven seksualiteit op dezelfde manier. Er zijn veel manieren om seksualiteit te bedrijven en te ervaren, waarvan sommige in de huidige maatschappij geaccepteerd worden, op andere een taboe rust, of nog andere zelfs strafbaar zijn.
algolagnie - seksueel genot beleven aan pijn
aseksualiteit - geen seksuele aantrekking
BDSM - zie sadomasochisme
bestialiteit - zie zoöfilie
biseksualiteit - seksuele aantrekking voor zowel het andere als het zelfde geslacht
coprolagnie - seksueel genot beleven met (menselijke) uitwerpselen (poepseks)
cybersex - het beleven van seks via het internet
bondage - seksuele stimulering door middel van vastbinden of overgeleverd zijn aan de ander d.m.v bewegingsbeperking
droge seks
efebofilie - seksuele voorkeur van volwassenen voor pubers
exhibitionisme - het zichzelf graag naakt vertonen (o.m. potloodventen)
seksueel fetisjisme - seksueel genot beleven aan bepaalde voorwerpen of situaties
frotteurisme - seksueel genot beleven aan het heimelijk aanraken van anderen
gerontofilie - seksuele aantrekking tot ouderen
heteroseksualiteit - seksuele aantrekking voor het andere geslacht
homoseksualiteit - seksuele aantrekking tot hetzelfde geslacht
masochisme - het genieten van vernedering en pijn
masturbatie - zelfbevrediging
natte droom - via dromen komen tot ejaculatie
necrofilie - seksuele aantrekking tot en handelingen met een overleden persoon
nymfomanie - overmatige seksuele drift (van vrouw)
pedofilie - seksuele aantrekking tot kinderen die nog niet geslachtsrijp zijn
promiscue - veel wisselende seksuele contacten
sadisme - het pijnigen en vernederen van de seksuele partner
sadomasochisme - seksuele uitingen waar macht, vernedering en/of pijn een belangrijke rol spelen
saliromanie - seksueel genot beleven aan vies, zoals kots, uitwerpselen, etc. (ook: scat)
satyriasis - overmatige geslachtsdrift (van man), syn. gynaecomanie, satyromanie
seksverslaving - verslaving aan seks
sodomie - een oud testamentisch woord voor homoseksualiteit of zoöfilie
travestie - zichzelf verkleden als iemand van de andere sekse
urolagnie - seksueel genot beleven met urine (plasseks)
voyeurisme - het kijken naar seksuele handelingen van anderen
wurgseks - seksueel genot door het dichtknijpen van de keel
Seksueel geweld
Pieter Paul Rubens, Verkrachting van de dochter van LeukipposSeksuele handelingen zijn, in onze westerse samenleving, geaccepteerd wanneer gelijkwaardige partners elkaar vrijwillig de wens te kennen geven een seksueel contact te willen aangaan. Gelijkwaardigheid wil hier zeggen dat de partners voldoende bekwaam zijn om hun wil kenbaar te maken. Ouderen mogen bijvoorbeeld bij kinderen, die dat op zich mogelijk niet tegengaan, geen seksuele handelingen verrichten. Een hulpverlener mag ook een wilsonbekwame gehandicapte niet seksueel misbruiken. De gelijkwaardigheid komt dan in het gedrang. Daarnaast is vrijwilligheid belangrijk. Er is dus geen sprake van een afhankelijkheidsrelatie in die zin dat de een zijn of haar wil oplegt aan de ander. Seksuele handelingen zonder wederzijdse instemming zijn aanranding en verkrachting; in beide gevallen gaat het om seksueel misbruik of seksueel geweld. Wanneer familieleden onderling seksuele handelingen verrichten heet dit incest. In het geval de handelingen in familieverband onder dwang plaatsvinden, doorgaans in de relatie vader-kind of broer-zus, moeder-zoon en zus-broer komt veel minder voor, is er sprake van seksueel misbruik of seksueel geweld en is er volgens de wetgever sprake van een strafbaar feit waarvoor de pleger of plegers dient of dienen te worden vervolgd. Incest waartoe een familielid wordt gedwongen is altijd psychisch schadelijk, omdat het vaak gepaard gaat met geweld; het slachtoffer dient immers onder dwang te gehoorzamen aan de wil van de dader, maar ook omdat de pleger bang is dat er wordt gepraat en die angst vaak in geweld zal omzetten. Veelal is incest een langdurige aangelegenheid, het misbruik en het geweld duren vaak jaren achtereen. In Nederland is incest, hoewel het soms lijkt dat het niet zo is, een taboe. Omdat maar weinig gevallen in de openbaarheid treden, door de betrokkenen wordt er hardnekkig over gezwegen, komt incest (bloedschande) veelvuldiger voor dan mensen denken. Hoewel incest thans in bijna alle culturen als verwerpelijk wordt beschouwd, kan seksueel contact tussen familieleden met wederzijdse instemming plaatsvinden.
Seksueel contact tussen een volwassene en een kind (pedoseksualiteit) is bij wet verboden. De seksuele aantrekking van een volwassene tot een minderjarige die nog niet geslachtsrijp is (pedofilie) of tot een puber (efebofilie) wordt in het algemeen als onwenselijk beschouwd. In de klassieke oudheid werd over seksualiteit met minderjarigen anders gedacht dan nu. De normen verschilden onder invloed van de omstandigheden in die tijd echter sterk van die van nu. Tegenwoordig is seksueel contact met kinderen in Nederland en België een ernstig misdrijf waar een gevangenisstraf op staat.
Spelling
'Seks' en 'seksualiteit' worden nog vaak met een x gespeld. Dat is echter niet juist. Sex, sexualiteit en homosexualiteit bijvoorbeeld zijn fout gespelde woorden. Uitzonderingen zijn de Engelse, maar vernederlandste woorden sexappeal en sexy, die in het Engels als 'sex appeal' en 'sexy' geschreven worden en waarvoor de regel geldt dat zij (bij benadering) de oorspronkelijke schrijfwijze behouden wegens de nog steeds aanwezige Engelse bijklank.
Nederland
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Dit is een semibeveiligde pagina.___ 51° - 53° NB 3° - 7° OL Zie Nederland (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Nederland.
Nederland
(Details)
(Details)
Basisgegevens
Officiële landstaal: Nederlands[1]
Hoofdstad: Amsterdam[2]
Regeringsvorm: Land van het Koninkrijk der Nederlanden
Religie: 27,0% rooms-katholiek, 15,7% protestant, 1,0% overig christelijk, 5,8% moslim, 2,3% overige religies, 48,2% geen gezindte (2006[3]) (lees verder)
Oppervlakte: 41.528 km² [4] (18,41% water)
Inwoners: 16.105.285 (2002[5]), 16.372.715 (2007[6]) (394,3 / km² (2007))
Bijv. naamwoord: Nederlands
Inwoneraanduiding: Nederlander
Overige
Motto: Je maintiendrai
Volkslied: Wilhelmus
Munteenheid: Euro (EUR)
UTC: +1 (zomer +2)
Nationale feestdag: 30 april (Koninginnedag),
5 mei (Bevrijdingsdag),
Web | Code | Tel. .nl | NLD | +31
Voorgaande staten
← 1830 (Belgische Revolutie)
Topografie
___
(download/info)
Nederland is een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Het ligt op het vasteland van West-Europa, wordt in het westen en noorden begrensd door de Noordzee, langs de oostgrens door Duitsland en in het zuiden door België. De hoofdstad van het land is Amsterdam (wettelijk pas sinds 1983), de regeringszetel is Den Haag. Het is verdeeld in twaalf provincies.
Inhoud [verbergen]
1 Algemeen
1.1 Naam
1.2 Vlag
1.3 Wapen
2 Bestuurlijke indeling
3 Geschiedenis
3.1 Historische staatsvormen
3.2 Gouden Eeuw
3.3 19e eeuw
3.4 20e eeuw
3.5 21e eeuw
4 Geografie
4.1 Fysieke kenmerken
4.2 Klimaat
5 Demografie
5.1 Bevolking
5.1.1 Allochtone minderheden
5.2 Talen
5.2.1 Autochtone talen
5.2.2 Allochtone talen
5.3 Religie
6 Cultuur
7 Economie
8 Verkeer en vervoer
9 Politiek
9.1 Overheid
9.2 Internationaal verband
10 Defensie
11 Onderwijs
12 Sport
13 Zie ook
14 Externe links
15 Bronnen, noten en/of referenties
Algemeen
Naam
Zie Benamingen van Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Het huidige Nederland bestaat pas sinds 1830, na de afscheiding van België. Daarvoor werden er verschillende namen gebruikt om het huidige land of voorlopers daarvan aan te duiden, zoals de Lage Landen (in het Frans Pays-Bas), de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, de Bataafse Republiek en het Koninkrijk Holland in de Franse tijd. Dit heeft tot gevolg dat verschillende namen voor Nederland worden gebruikt:
Variaties van "Nederland", zoals The Netherlands in het Engels (letterlijk: de Nederlanden)
Vertalingen van "Lage Landen", zoals Pays Bas in het Frans
Variaties van "Holland" (het graafschap Holland was lange tijd dominant)
Als bijvoeglijk naamwoord: Dutch in het Engels (afgeleid van Diets)
Vlag
Zie Vlag van Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De vlag bestaat uit drie horizontale banen van gelijke hoogte in de kleuren rood, wit en blauw. De vlag dateert uit 1579, toen de onafhankelijkheid van Nederland werd uitgeroepen en werd officieel goedgekeurd in 1796 en bevestigd als nationaal embleem in 1937.
Het wit en blauw zijn de livreikleuren van het Franse vorstendom Orange, waar het Huis Nassau, het latere Nederlandse koningshuis, mee verbonden raakte (zie René van Chalon). Het rood was oorspronkelijk oranje, naar de naam van het vorstendom, maar werd in de loop van de 17e eeuw vervangen door vermiljoenrood, dat tijdens zeeslagen makkelijker te herkennen was. Op feestdagen die te maken hebben met het koningshuis of tijdens diplomatieke reizen naar het buitenland wordt ook wel een oranje wimpel boven de vlag gehangen. Verder wordt het oranje gebruikt als nationale herkenningskleur.
Wapen
Zie Wapen van het Koninkrijk der Nederlanden voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Het wapen van het Koninkrijk der Nederlanden is oorspronkelijk in 1815 ontworpen en in 1907 aangepast. Het geblokte schild met een leeuw, zwaard en pijlen is het heraldisch symbool van de Koningin en het Land.
Bestuurlijke indeling
Zie Provincies van Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Nederland is onderverdeeld in de volgende twaalf provincies met de volgende hoofdsteden:
Aanklikbare kaart met Provincies, provinciehoofdsteden en belangrijke steden van Nederland.Vlag Provincie Bevolking inw./km² Hoofdstad
Noord-Holland 2.595.294 972 Haarlem
Zuid-Holland 3.452.323 1225 Den Haag
Utrecht 1.171.356 845 Utrecht
Zeeland 380.186 212 Middelburg
Noord-Brabant 2.415.945 491 's-Hertogenbosch
Limburg 1.135.962 528 Maastricht
Friesland 642.998 192 Leeuwarden
Groningen 575.234 246 Groningen
Drenthe 483.173 183 Assen
Gelderland 1.970.865 396 Arnhem
Flevoland 365.301 257 Lelystad
Overijssel 1.109.250 333 Zwolle
Deze provincies zijn weer onderverdeeld in 443 gemeenten.
Zie ook de indeling van gemeenten in Nederland
Geschiedenis
Zie Geschiedenis van Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Historische staatsvormen
Nederland is een van de West-Europese constitutionele monarchieën, maar het heeft als zodanig nog geen lange traditie. Het was echter wél een van de eerste landen die de republiek als staatsvorm hadden. Hoewel de stadhouders uit het Huis Oranje-Nassau tijdens de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden streefden naar vorstelijke macht en aanzien, werd Nederland pas in de Franse tijd in 1806 het Koninkrijk Holland onder Lodewijk Napoleon, een broer van Napoleon Bonaparte. In 1810 werd dit koninkrijk opgeheven omdat Bonaparte vond dat zijn broer een te onafhankelijke koers voer; Nederland werd geheel geannexeerd door Frankrijk. Hieraan kwam effectief een eind in 1813, na de val van Bonaparte en de terugkeer van koning Willem I in Nederland; pas in 1815 werd formeel het Koninkrijk der Nederlanden met een nieuwe grondwet uitgeroepen. Het Huis Oranje-Nassau werd dus pas in de 19e eeuw het Nederlandse koningshuis.
Klik op een van de gekleurde balken voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Gouden Eeuw
Republiek der Verenigde ProvinciënVoor de ontwikkeling van het moderne Nederland zijn met name twee historische tijdvakken sterk bepalend geweest. De eerste was de Gouden Eeuw, beginnend met en dus inclusief de Tachtigjarige Oorlog van 1568 tot 1648. De uitkomst van deze onafhankelijkheidsstrijd was een sterke en zelfbewuste nieuwe natie, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, gevestigd op het protestantse geloof en een federatieve, meer gedemocratiseerde, republikeinse staatsvorm, die voor het Europa van die tijd een volstrekt novum was. Nederland werd een internationaal zeer gerespecteerde handelsnatie, waar het centrum van de wereldhandel was gevestigd. Kunst en wetenschap bloeiden in het spoor van de economische voorspoed. Als zeevarende mogendheid was Nederland een wereldmacht en had het in de VOC en later ook de WIC de eerste multinationals, waarvan de aandelen verhandeld werden op de eerste aandelenbeurs ter wereld, Amsterdam. Deze compagnieën bouwden een wereldwijd handelsimperium op en hadden daarbij eigen bestuurlijke bevoegdheid en militaire macht.
19e eeuw
In de 19e eeuw vonden grote veranderingen plaats, om te beginnen op staatkundig en politiek vlak. Na de Franse tijd werd Nederland in 1815 een deel van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden als constitutionele monarchie onder koning Willem I.
Koning Willem I (1815-1840)Het grondgebied van Nederland, België en Luxemburg werd officieel aan het Koninkrijk toegewezen, hoewel Luxemburg als deel van de toenmalige Duitse Bond met Nederland verenigd was door middel van een personele unie. In 1830 scheidde België zich van Nederland af en werd een zelfstandig koninkrijk. De provincies Limburg en Luxemburg werden bij deze splitsing opgedeeld, waarbij gelijknamige Belgische provincies ontstonden. Luxemburg werd een zelfstandig hertogdom, dat echter tot aan de dood van koning Willem III in 1890 in personele unie met Nederland verbonden was.
Onder druk van opstanden in het buitenland werd de grondwet in 1848 verder gedemocratiseerd en gemoderniseerd door Johan Rudolf Thorbecke, waarmee de monarchie haar huidige status kreeg.
Zie Grondwetsherziening van 1848 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
In 1853 herkregen de katholieken, die al die tijd nog een groot deel van de bevolking uitgemaakt hadden, hun rechten. Aan het eind van de eeuw waren naast de oude liberale partij van Thorbecke ook een socialistische, een protestantse Anti-Revolutionaire Partij en een Roomsch-Katholieke Staatspartij in het parlement vertegenwoordigd. Zo ging Nederland de moderne tijd binnen, die behalve door de groeiende verzuiling in het bijzonder door de snel voortschrijdende industrialisatie werd gekenmerkt. Onder meer in Twente en en Noord-Brabant kwamen nieuwe industriesteden op. Inmiddels was Nederland voluit een koloniale mogendheid geworden en vergrootte het daardoor zijn welvaart aanzienlijk.
De gestegen welvaart ging gepaard met een grote opbloei van kunsten en wetenschappen. De periode vanaf 1876 wordt ook wel de Tweede Gouden eeuw van de Nederlandse natuurwetenschap genoemd. Nederland bracht in het eerste kwart van de twintigste eeuw het opmerkelijke aantal van vijf Nobelprijswinnaars in de natuurwetenschap voort, terwijl ook de beoefening van de biologische en medische wetenschap, alsook van de sterrenkunde bloeiden. (Zie Lijst van Nederlandse Nobelprijswinnaars.) Aan de opbloei van de B-vakken was sterk bijgedragen door de instelling van een nieuwe vorm van middelbaar onderwijs door Thorbecke, de Hogere Burgerschool (H.B.S.). Ook de kunsten (muziekleven, schilderkunst, architectuur, literatuur) bloeiden op in de periode 1880-1920, de tweede gouden eeuw (die slechts enkele decennia duurde).
20e eeuw
De oprichters van de EGKS (1951)Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef Nederland neutraal, maar tijdens de Tweede Wereldoorlog leed het onder vijf jaar Duitse bezetting. Tijdens de Duitse aanval op Nederland werd Rotterdam gebombardeerd, waarbij het centrum bijna geheel verwoest werd. Ruim 100.000 Nederlandse joden werden door het regime vermoord.
Na de oorlog begon, met behulp van de Marshallhulp uit de Verenigde Staten van Amerika, de wederopbouw, die tot grote welvaart leidde en waardoor Nederland een modern, geïndustrialiseerd land werd. Tegelijkertijd deed Nederland geleidelijk afstand van zijn positie als koloniale macht. In 1951 was Nederland medeoprichter van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS), welke uiteindelijk uitgroeide tot de Europese Unie. Al eerder (in 1944) waren Nederland, België en Luxemburg een onderlinge samenwerking begonnen onder de naam Benelux, aanvankelijk als douane-unie, later (in 1958) als economische unie.
In 1953 werd Nederland getroffen door een watersnood. Als reactie hierop werden de Deltawerken met onder meer de Oosterscheldekering (voltooid in 1986) en de Maeslantkering (voltooid in 1997) gebouwd.
In 1959 werd te Slochteren een der grootste voorraden aardgas in Europa aangetroffen, het aardgasveld van Slochteren. Dit betekende een keerpunt in de naoorlogse economische ontwikkeling van het land. Mede hierdoor konden de kolenmijnen in Limburg, een vroegere motor van de economie, gesloten worden.
In 1986 kreeg Nederland er een twaalfde provincie bij: Flevoland. De aanleg van polders in de voormalige Zuiderzee, al voor de Tweede Wereldoorlog begonnen, heeft daarmee een voorlopig einde gevonden.
21e eeuw
In 2002 verving Nederland de eigen munt, de gulden, samen met twaalf van de vijftien toenmalige leden van de EU door de Europese munt, de euro. Evenals Frankrijk verwierp Nederland in een referendum in 2005 het EU-voorstel voor een Europese grondwet.
Nieuwe infrastructurele mega-projecten die gereed kwamen of binnenkort zullen komen, zijn de Betuweroute, een zeer moderne goederenspoorlijn van de Rotterdamse havens naar het Duitse achterland (gereedgekomen in 2007), en de HSL-Zuid, de hogesnelheidslijn die van Amsterdam via Breda naar Parijs voert.
Nederland zonder dijken, oftewel boven NAP
Bevolkingsdichtheid in Nederland
Geografie
Zie Geografie van Nederland en Ontstaan van de Nederlandse ondergrond voor de hoofdartikelen over dit onderwerp.
Fysieke kenmerken
Nederland wordt in zijn fysieke verschijningsvorm in hoofdzaak door twee factoren bepaald. De eerste betreft de ligging. Zoals de naam van het land al aangeeft, is Nederland laag gelegen. Ongeveer 40 % van het land, waaronder grote delen van het dichtbevolkte en economisch belangrijke westen, ligt beneden de waterspiegel N.A.P.. Nederland ligt in de delta van vier grote rivieren, de Rijn, de Maas, de Schelde en de IJssel.
De tweede factor is de bevolkingsdichtheid. Nederland hoort tot de top-drie van de dichtstbevolkte landen ter wereld. Dit heeft grote gevolgen voor het gebruik van de ruimte. Het land bezit geen grote metropool, maar in de westelijke provincies zijn de vier grootste steden geconcentreerd. Daartussen en daaromheen ligt een kransvormige ring van middelgrote plaatsen, die tezamen de zogeheten Randstad vormen. Ongeveer 40% van de landelijke bevolking is hier op een klein oppervlak geconcentreerd, rond een betrekkelijk open ruimte, het zogeheten Groene Hart. Ook in andere provincies, met name Noord-Brabant, Limburg, Gelderland en Overijssel, is de verstedelijking sterk.
Nederland bezit mede als gevolg hiervan een zeer dichte infrastructuur. Het autowegen- en spoorwegnet kunnen de groeiende verkeersdruk echter steeds minder goed verwerken.
Klimaat
Nederland heeft een gematigd zeeklimaat met milde winters en koele zomers. Het klimaat wordt beïnvloed door de aanliggende Noordzee die het gehele jaar de temperatuur matigt. In het noorden is de temperatuur gemiddeld over het gehele jaar iets lager dan in het zuiden. De kustprovincies in het zuidwesten, westen en noorden hebben in de herfst- en wintermaanden doorgaans zachter weer dan het oosten en noordoosten. In de zomer zijn het oosten van Brabant en uiterste noorden van Limburg de gemiddeld warmste plekken. De gemiddeld koudste maand is in de meeste plaatsen januari, de warmste maand juli. In laatste jaren steeg de gemiddelde temperatuur in Nederland dat door een meerderheid van klimatologen geweten wordt aan opwarming van de Aarde.
De zonnigste delen van Nederland zijn het westen van Zeeland, het noordwesten van Noord-Holland inclusief het eiland Texel met ca. 1600-1700 zonuren (De Bilt: ruim 1500 uren). Gemiddeld valt er circa 790 mm. regen per jaar. Het natst is gemiddeld de omgeving van Beekbergen (provincie Gelderland, ten zuiden van Apeldoorn) met meer dan 900 mm, het droogst het centrale deel van Limburg met minder dan 700 mm. Het regent slechts ongeveer 7% van de tijd. Onderstaande gegevens zijn afkomstig van het KNMI-weerstation in De Bilt, en zijn gemiddelden van metingen tussen 1971 en 2000.
maand jan feb mar apr mei jun jul aug sep okt nov dec jaar
gemiddeld hoogste temp. (°C) 5,2 6,1 9,6 12,9 17,6 19,8 22,1 22,3 18,7 14,2 9,1 6,4 13,7
gemiddeld laagste temp. (°C) 0,0 -0,1 2,0 3,5 7,5 10,2 12,5 12,0 9,6 6,5 3,2 1,3 5,7
gemiddelde temp. (°C) 2,8 3,0 5,8 8,3 12,7 15,2 17,4 17,2 14,2 10,3 6,2 4,0 9,8
gemiddelde neerslag (mm) 67 48 65 45 62 72 70 58 72 77 81 77 793
gemiddeld aantal uren zon 52 79 114 158 204 187 196 192 133 106 60 44 1524
Demografie
Bevolking
Bevolkingsontwikkeling van Nederland Zie Nederlandse bevolking voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Nederland heeft 16.372.715 (2007) inwoners, en is met 394,3 / km² (2007) een van de dichtstbevolkte landen ter wereld.
Vergeleken met de rest van Europa is de Nederlandse bevolking relatief snel gegroeid: 3 miljoen in 1850, 5 miljoen in 1900, 10 miljoen in 1950, 16 miljoen in 2000 [7]. Ter vergelijking: de Belgische bevolking evolueerde van de helft méér dan Nederland (4,5 miljoen in 1850) tot ruim een derde minder (10 miljoen in 2000).
In Nederland wonen twee erkende bevolkingsgroepen. Naast de Nederlanders zijn sinds 2005 de Friezen erkend als nationale minderheid onder het Kaderverdrag inzake de bescherming van nationale minderheden.
Aspect Groep absoluut relatief Peildatum
Bevolkingsomvang
mannen 8.078.888 49,5% van de totale bevolking juni 2006
vrouwen 8.256.621 50,5% van de totale bevolking juni 2006
totaal 16.335.998 De totale bevolking juni 2006
Aantal allochtonen westers 1.428.968 8,8% van de totale bevolking 2006
niet-westers 1.722.534 10,5% van de totale bevolking 2006
totaal 3.151.502 19,3% van de totale bevolking 2006
Bevolkingsgroei totaal 29.983 1,8‰ per jaar 2006
Verstedelijking totaal 41,5%
Levensverwachting mannen 75,55 jaar 49,5% van de totale bevolking 2001
vrouwen 81,44 jaar 50,5% van de totale bevolking 2001
gemiddeld 78,43 jaar De totale bevolking 2001
Allochtone minderheden
Na de Tweede Wereldoorlog is het relatief overbevolkte Nederland tijdens de jaren van de wederopbouw (de jaren vijftig) enige tijd een emigratieland geweest. Grote groepen Nederlanders vertrokken naar immigratielanden als Canada, Zuid-Afrika, Australië en Nieuw-Zeeland.
Vanaf 1952 vestigde zich om politieke redenen een aanzienlijke etnisch-culturele minderheid in Nederland, namelijk die van de Molukkers, die voor de Zuid-Molukken naar afscheiding van de nieuwe republiek Indonesië streefden. Ofschoon deze groep zich ongewild blijvend in Nederland heeft moeten vestigen, hield zij lang nadrukkelijk vast aan haar eigen identiteit.
Vanaf de jaren zestig, toen de welvaart in Nederland toenam en de vraag naar ongeschoolde arbeid steeg, hebben zich in Nederland grote groepen immigranten gevestigd. Met name uit Turkije en Marokko kwamen op deze wijze grote aantallen zogenoemde allochtonen naar Nederland, naar de oorspronkelijke verwachting alleen tijdelijk, maar in werkelijkheid blijvend. Zij assimileren meestal binnen de eerste of tweede generatie.
Hetzelfde geldt, en in snellere mate, voor voormalige overzeese rijksgenoten, nieuwkomers in Nederland uit de voormalige koloniën Suriname en de Nederlandse Antillen (met name Curaçao).
Talen
Zie Talen in Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Autochtone talen
De officiële landstaal in Nederland is het Nederlands. Het Fries is echter in de provincie Friesland een officiële taal, naast het Nederlands.
Twee regionale talen genieten erkenning onder het Europees Handvest voor regionale talen of talen van minderheden:
het Nedersaksisch met de dialecten Gronings, Drents, Stellingwerfs, Sallands, Twents, Veluws en Achterhoeks;
het Limburgs dat wordt gesproken in de Nederlandse provincie Limburg.
Zie ook Nederlands in Nederland, Streektaal en Nederlandse dialecten
Allochtone talen
Een groot deel van de Nederlandse bevolking spreekt één of meer allochtone talen. Verantwoordelijk hiervoor is het uitgebreide taalonderwijs, het contact met buurlanden en de aanwezigheid van allochtonen zelf.
Engels, Duits en Frans worden door veel Nederlanders als tweede taal gesproken. Veel allochtonen van de eerste en tweede generatie spreken nog hun oorspronkelijke taal. Daardoor zijn er nog grote groepen Nederlanders die Indonesisch, Hindi, Ambonees, Papiaments, Surinaams, Turks, Berbertalen, Marokkaans-Arabisch, Kantonees, Koerdisch, Kaapverdiaans en Vietnamees spreken.
Religie
Zie Godsdiensten in Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Religies in Nederland in 2005
(gebaseerd op Geloven in het publieke domein (2006) door de WRR)
██ Rooms-Katholiek - 27,0%
██ Protestant - 16,6%
██ Moslim - 5,7%
██ Hindoe- 1,3%
██ Boeddhist - 1,0%
██ Zonder religie - 48,4%
Nederland, van oudsher een christelijk land, is tegenwoordig een van de meest ontkerkelijkte landen in Europa. Per 31 december 2005 had ongeveer 48 procent dus bijna de helft van de bevolking officieel geen religie.
De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid maakte in het in december 2006 verschenen rapport Geloven in het publieke domein[3]een overzicht van de ledentallen van de verschillende religies in Nederland. De navolgende cijfers over religies in Nederland en hun aanhang in Nederland zijn ontleend aan dit rapport (cijfers per 31 december 2005):
Christendom (7.132.000 leden, 43,7 procent)
De rooms-katholieke Kerk (4.406.000 leden, 27,0 procent)
Protestantisme (2.570.000 leden, 15,7 procent)
De protestantse Kerk in Nederland (1.944.000 leden, 11,9 procent)
Orthodox gereformeerde kerken (238.000 leden, 1,4 procent)
Bevindelijk gereformeerde kerken (221.000 leden, 1,4 procent)
Evangelische en pinksterkerken (148.000 leden, 0,9 procent)
Vrijzinnige kerken (19.000 leden, 0,1 procent)
Overige kerkgenootschappen (156.000 leden, 1,0 procent)
Overige religies
Het hindoeïsme (ongeveer 157.500 leden (100.000–215.000), ongeveer 1,0 procent)
Het boeddhisme (170.000 leden, 1,0 procent)
Het jodendom (43.000 leden, 0,3 procent).
Gebaseerd op CBS gegevens is het aantal moslims volgens het WRR:
De islam (944.000 leden , 5,8 procent) *
Turkse moslims (428.000 leden, 2,6 procent)
Marokkaanse moslims (296.000 leden, 1,8 procent)
Overige moslims o.a Irakezen, Tunesiërs (220.000 leden, 1,3 procent)
N.B. Nederland had in totaal per 31 december 2005 16.334.000 inwoners.
*In oktober 2007 publiceerde het CBS gegevens waaruit blijkt dat er niet bijna een miljoen, maar tussen de 877.000 (in 2005) en 837.000 (in 2006) moslims in Nederland zijn, gemiddeld 5,3% van de bevolking. De recente afname in een jaar met 40.000 moslims noemt het CBS niet significant. Turken (325.000) en Marokkanen (260.000) vormen de grootste groepen moslims. Dan volgen de Surinamers met 34.000.Het CBS meldt dat er 12.000 autochtone islamieten zijn. [8]
In 2006 is het aantal katholieken afgenomen naar 26,6 % (of 0,4 procent) en door de herziene CBS methodiek is ook het aantal moslims afgenomen met 0,5 procent. Verder is ook het aantal PKN leden afgenomen met 0,6 %. Bij gelijkblijvende grootte van de andere religieuze groeperingen is dan te becijferen dat per 31 december 2006 het aantal mensen zonder religie in Nederland is toegenomen tot ongeveer 50 procent.
De Heilige Willibrord en Plechelmus zijn de beschermheiligen van Nederland.
Cultuur
Zie Cultuur in Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie ook:
Muziek
Werelderfgoedlijst
Economie
Zie Economie van Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Nederland is een welvarend land met een open economie, die sterk leunt op de buitenlandse handel, met name met Duitsland. De economie wordt getypeerd door stabiele verhoudingen, een matige inflatie, een terughoudend financieel beleid en door zijn belangrijke rol als Europese transportader. De voedings- en genotmiddelenindustrie, de chemische industrie, de aardolie-industrie en de metaalindustrie zijn de belangrijkste industriële activiteiten.
Zie ook:
Industrie in Nederland
Geschiedenis van de Nederlandse bankbiljetten
Verkeer en vervoer
Zie Transport in Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
In Nederland is een uitgebreid wegennet van autosnelwegen en autowegen met een totale lengte van circa 116.500 kilometer. Vrijwel alle wegen zijn tolvrij.
Het spoorwegnet heeft een totale lengte van 2808 kilometer en is één van de drukst bereden spoorwegnetten van Europa. De belangrijkste vervoerder van passagiers is de NS.
Van het totale transport vindt 44% over de weg plaats en 30,5% over het spoor. De rivieren Rijn, Maas en Schelde die vanuit de buurlanden binnenstromen en in de Noordzee uitmonden maken Nederland al eeuwenlang een knooppunt voor de Europese binnenvaart.
De Rotterdamse haven was tientallen jaren de grootste van de wereld, maar die positie is in 2004 door Shanghai overgenomen. Rotterdam is nog altijd de grootste haven van Europa. Andere belangrijke havengebieden zijn Amsterdam, Eemshaven en Vlissingen/Terneuzen. Het achterland van deze havens wordt ondersteund door een uitgebreid net van rivieren, kanalen en andere waterwegen. De binnenvaart en de zeevaart spelen daarom belangrijke rol in de Nederlandse economie.
Nederland heeft voor het vliegverkeer twee mainports: Schiphol en Rotterdam. Schiphol is verreweg de grootste luchthaven van Nederland en speelt een belangrijke internationale rol.
Politiek
Zetelverdeling toegekend voor de tweede kamer in 2006
██ PvdD, Partij voor de Dieren (2 zetels)
██ D66, Politieke Partij Democraten 66 (3 zetels)
██ GL, GroenLinks (7 zetels)
██ SP, Socialistische Partij (25 zetels)
██ PvdA, Partij van de Arbeid (33 zetels)
██ CU, ChristenUnie (6 zetels)
██ CDA, Christen-Democratisch Appèl (41 zetels)
██ VVD, Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (22 zetels)
██ SGP, Staatkundig Gereformeerde Partij (2 zetels)
██ PVV, Partij voor de Vrijheid (9 zetels)
Overheid
Zie Politiek en overheid in Nederland, Nederlandse monarchie en Nederlandse regering voor de hoofdartikelen over dit onderwerp.
De regering en de Staten-Generaal vormen tezamen de wetgevende macht. De Staten-Generaal bestaat uit twee kamers:
de Eerste Kamer met 75 zetels. De leden worden voor vier jaar gekozen door de leden van Provinciale Staten.
de Tweede Kamer met 150 zetels.
Staatsvorm: constitutionele monarchie, parlementaire democratie
Staatshoofd: koningin Beatrix (sinds 1980)
Premier: Jan Peter Balkenende
Hoofdstad: Amsterdam (zie ook hoofdstad van Nederland)
Zetel van de regering: Den Haag (ook wel 's Gravenhage)
Zie ook:
Monarchie
Buitenlandse zaken
Overheid en politiek
Internationaal verband
Zie Lijst van intergouvernementele organisaties waarvan Nederland lid is voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Nederland maakt deel uit van:
Benelux
Europese Unie (mede-oprichter)
West-Europese Unie (WEU)
NAVO (mede-oprichter)
Raad van Europa
Verenigde Naties (mede-oprichter)
Nederland stimuleerde de introductie van de euro in 1999 (Verdrag van Maastricht) als valuta van de Europese Unie (EU) (waar Nederland ook zelf lid van is). De euro is er sinds 1 januari 2002 de officiële munteenheid. Daarvoor had Nederland de Gulden als munteenheid.
Nederland is thuishaven of gastland van onder meer de volgende internationale instellingen: het Internationaal Gerechtshof, het Internationaal Strafhof, de Europese veiligheidsorganisatie Europol en de Europese_Ruimtevaartorganisatie.
Defensie
Zie Defensie van Nederland voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
De defensie valt volledig onder het Ministerie van Defensie en bestaat uit de Koninklijke Landmacht, de Koninklijke Luchtmacht, de Koninklijke Marine (inclusief Marine Luchtvaartdienst en Korps Mariniers) en de Koninklijke Marechaussee.
Sinds de dienstplicht de facto is afgeschaft bestaat de krijgsmacht volledig uit vrijwillig dienend personeel. Naar schatting zijn ruim 2,8 miljoen mannen en 2,7 miljoen vrouwen geschikt voor militaire dienst. In totaal dienen ruim 50.000 mannen en vrouwen bij de krijgsmacht.
De uitgaven voor defensie bedroegen in 2004 ca. 9,4 miljard dollar, ongeveer 1,6 % van het BNP.[9] Tussen 2001 en 2005 schommelden de uitgaven rond 1,5% van het bruto binnenlands product, in 2005 ca. 7,5 miljard euro.[10]
De regering is de opperbevelhebber van de strijdkrachten, in de dagelijkse praktijk wordt die functie waargenomen door de Minister van Defensie. Aan hem rapporteert de Commandant der Strijdkrachten. De Commandant der Strijdkrachten geeft leiding aan de afzonderlijke krijgsmachtdelen.
Onderwijs
Onderwijs is verplicht vanaf de eerste dag van de maand nadat een kind vijf jaar is geworden tot het einde van het schooljaar waarin het kind zestien jaar is geworden. In het schooljaar waarin een kind zeventien jaar wordt is het gedeeltelijk leerplichtig. Hij (of zij) moet dan nog minstens twee dagen per week naar school. Heeft zijn (of haar) school een praktijkovereenkomst met een bedrijf gesloten, dan is één dag school per week verplicht. De meeste kinderen gaan echter al vanaf hun vierde naar het basisonderwijs.
Onderwijs in Nederland kan beginnen met peuteronderwijs op een peuterspeelzaal. Dan volgt primair onderwijs, ofwel basisonderwijs. Vervolgens is daar het secundair, ofwel voortgezet onderwijs en tot slot is hoger beroepsonderwijs of academisch onderwijs mogelijk.
Sport
In Nederland is voetbal de belangrijkste sport. Andere populaire sporten zijn onder meer wielersport, tennis, hockey, volleybal, handbal, korfbal, schaatsen en golf. Ondanks dat Nederland een vrij klein land is qua inwonertal weten de Nederlandse sporters vaak een groot aantal medailles en internationale trofeeën te winnen op internationale en euregionale competities.
Zie ook
Nederland van A tot Z
Communicatie in Nederland
Justitie en politie
Milieu
Nederlanders
Zoetwater in de Benelux
Zoogdieren in Nederland
Lijst van Nederlandse plaatsen
Externe links
Officiële website van de Nederlandse overheid
Officiële website van de Nederlandse VVV
Nederland op Wikitravel
...meer externe links in de Open Directory
___
Door op bovenstaande afspeelknop te klikken kunt u dit artikel beluisteren. Na het opnemen kan het artikel gewijzigd zijn, waardoor de tekst van de opname wellicht verouderd is. Zie verder info over deze opname of download de opname direct (meer info over gesproken Wikipedia)
WikiWoordenboek
Zoek Nederland op in het WikiWoordenboek.
Commons
Zie ook de Atlas van Nederland op Wikimedia Commons.
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Netherlands van Wikimedia Commons.
Koninkrijk der Nederlanden
Landen: Aruba · Nederland · Nederlandse Antillen
Provincies van Nederland: Drenthe · Flevoland · Friesland · Gelderland · Groningen · Limburg · Noord-Brabant · Noord-Holland · Overijssel · Utrecht · Zeeland · Zuid-Holland
Eilandgebieden van de Antillen: Bonaire (met Klein Bonaire) · Curaçao (met Klein Curaçao) · Saba (met Green Island) · Sint Eustatius · Sint Maarten
Europese Unie
België · Bulgarije · Cyprus · Denemarken · Duitsland · Estland · Finland · Frankrijk · Griekenland · Hongarije · Ierland · Italië · Letland · Litouwen · Luxemburg · Malta · Nederland · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Verenigd Koninkrijk · Zweden
Kandidaatlidstaten: Kroatië (2010) · Macedonië · Turkije
Landen van de wereld · Europa · OVSE · Raad van Europa
Meer informatie over Nederland
Geografie - Bevolking - Politiek en overheid - Economie - Communicatie - Vervoer - Defensie - Geschiedenis
Landen in Europa
Albanië · Andorra · Azerbeidzjan · België · Bosnië en Herzegovina · Bulgarije · Denemarken · Duitsland · Estland · Finland · Frankrijk · Georgië · Griekenland · Hongarije · IJsland · Ierland · Italië · Kroatië · Letland · Liechtenstein · Litouwen · Luxemburg · Macedonië · Malta · Moldavië · Monaco · Montenegro · Nederland · Noorwegen · Oekraïne · Oostenrijk · Polen · Portugal · Roemenië · Rusland · San Marino · Servië · Slovenië · Slowakije · Spanje · Tsjechië · Turkije · Vaticaanstad · Verenigd Koninkrijk · Wit-Rusland · Zweden · Zwitserland
Bronnen, noten en/of referentiesBronnen, noten en/of referenties:
^ Naast het Nederlands is in Friesland het Fries ook een bestuurstaal.
^ De regering zetelt in Den Haag.
^ a b Wetenschappelijke Raad voor het regeringsbeleid: Rapport Geloven in het publieke domein, uitgave 2006
^ (en) Verenigde Naties 2004
^ (en) Laatste census 1 januari 2002 (via V.N.)
^ (nl) Aantal inwoners per 1 juli 2007 volgens de officiële (voorlopige) maandcijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek
^ Populstat: historical demographical data
^ CBS, 24 oktober 2007
^ CIA Factbook
^ CBS
Categorieën: Wikipedia:Semibeveiligd | Wikipedia:Gesproken Wikipedia | NAVO-lid | EU-lid | Nederland | LandAspecten/actiesartikel overleg Brontekst bekijken Geschiedenis Persoonlijke instellingenAanmelden en inschrijven Navigatie
Hoofdpagina
Artikelindex
Categorieën
Recente wijzigingen
Nieuwe artikelen
Willekeurige pagina
Informatie
Gebruikersportaal
In het nieuws
Etalage
Hulp en contact
Donaties
Zoeken
hulpmiddelen
Links naar deze pagina
Verwante wijzigingen
Bestand uploaden
Speciale pagina's
Printervriendelijke versie
Permanente link
Deze pagina citeren
in andere projecten
WikiWoordenboek
Commons
Commons
in andere talen
Afrikaans
Alemannisch
አማርኛ
Aragonés
Anglo Saxon
العربية
ܐܪܡܝܐ
Asturianu
Azərbaycan
Boarisch
Беларуская
Беларуская (тарашкевіца)
Български
বাংলা
བོད་ཡིག
ইমার ঠার/বিষ্ণুপ্রিয়া মণিপুরী
Brezhoneg
Bosanski
Català
Нохчийн
Cebuano
Qırımtatarca
Česky
Kaszëbsczi
Чăвашла
Cymraeg
Dansk
Deutsch
Zazaki
Dolnoserbski
ཇོང་ཁ
Ελληνικά
English
Esperanto
Español
Eesti
Euskara
فارسی
Suomi
Võro
Føroyskt
Français
Arpetan
Furlan
Frysk
Gaeilge
Galego
Avañe'ẽ
𐌲𐌿𐍄𐌹𐍃𐌺
Gaelg
Hak-kâ-fa
Hawai`i
עברית
Hrvatski
Hornjoserbsce
Kreyòl ayisyen
Magyar
Հայերեն
Interlingua
Bahasa Indonesia
Interlingue
Ilokano
Ido
Íslenska
Italiano
日本語
Lojban
Basa Jawa
ქართული
Қазақша
Kalaallisut
한국어
कश्मीरी - (كشميري)
Ripoarisch
Kurdî / كوردی
Latina
Lëtzebuergesch
Limburgs
Líguru
Lingála
Lietuvių
Latviešu
Македонски
मराठी
Bahasa Melayu
Malti
Ekakairũ Naoero
Nahuatl
Nnapulitano
Plattdüütsch
Nedersaksisch
Norsk (nynorsk)
Norsk (bokmål)
Novial
Nouormand
Occitan
Иронау
Kapampangan
Papiamentu
Deitsch
Polski
Piemontèis
پښتو
Português
Runa Simi
Rumantsch
Romani
Română
Armãneashce
Русский
Kinyarwanda
संस्कृत
Sicilianu
Sámegiella
Srpskohrvatski / Српскохрватски
Simple English
Slovenčina
Slovenščina
Soomaaliga
Shqip
Српски / Srpski
Sesotho
Basa Sunda
Svenska
Kiswahili
தமிழ்
Tetun
Тоҷикӣ/tojikī
ไทย
Tagalog
faka-Tonga
Türkçe
Українська
اردو
O'zbek
Vèneto
Tiếng Việt
West-Vlams
Volapük
Walon
Winaray
Wolof
isiXhosa
ייִדיש
Zeêuws
中文
古文 / 文言文
Bân-lâm-gú
粵語
Deze pagina is het laatst bewerkt op 19 apr 2008 om 13:04. De tekst op Wikipedia is zonder enige vorm van garantie beschikbaar onder de GNU Free Documentation License.
Wikipedia® is een geregistreerd handelsmerk van de Wikimedia Foundation, Inc., een in de Verenigde Staten geregistreerde organisatie zonder winstoogmerk.
Privacybeleid Over Wikipedia Voorbehoud
oöfilie is de seksuele voorkeur van mensen die zich erotisch aangetrokken voelen tot dieren. Seksuele betrekkingen tussen mens en dier worden zoöseksualiteit, bestialiteit of dierenseks genoemd. De term sodomie wordt ook wel gebruikt, maar kan tevens anale seks betekenen.
Zoöfilie wordt door veel mensen beschouwd als "tegennatuurlijk" en dierenmishandeling.[1] Anderen, zoals de Nederlandse bioloog Midas Dekkers en de Australische filosoof Peter Singer, betogen dat dit niet per se het geval hoeft te zijn. Volgens het Amerikaanse Kinsey-Instituut zou 8% van de mannen en 3,5% van de vrouwen wel eens seks gehad hebben met een dier. In plattelandsgebieden zou dit percentage bij mannen zelfs tegen de 50% zijn. Zowel de onderzoeksmethodes als de resultaten van het werk van Alfred Kinsey en het instituut dat hij in het leven riep, zijn echter erg omstreden. Belangenbehartigers beweren dat zoöfilie de seksualiteit overstijgt en dat tussen mens en dier een echte relatie mogelijk is die jaren kan duren en niet verschilt van andere vormen van seksuele en liefdesrelaties. Mochten als gevolg van deze parafilie grote problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening.
In het Duitse boek 'The Haffner Sex Report' (uit 1992) wordt beweerd dat ongeveer 14% van alle mensen die op het platteland wonen, regelmatig seks bedrijft met dieren. Een extra 3% zou zich enkel en alleen bezighouden met het aanraken of stimuleren van de genitaliën van de dieren. Dit Duitse verslag, dat gebaseerd is op duizenden interviews, toont ook aan dat ongeveer 2 tot 3 procent van alle vrouwen ooit een seksuele daad stelden met of bij dieren. De meeste van deze vrouwen kwamen uit dichtbevolkte gebieden. Ongeveer 80% van deze groep liet het niet bij dat ene experiment.
Inhoud [verbergen]
1 De wet
1.1 Nederland
1.2 België
1.3 Buitenland
2 Porno
3 Geschiedenis
4 Vage grens
5 Problemen
6 Referenties
7 Zie ook
8 Literatuurlijst
[bewerk] De wet
[bewerk] Nederland
Dierenseks is in Nederland niet verboden. In 2004 ontstond echter opschudding nadat een man die was betrapt op het hebben van seks met een pony werd vrijgelaten omdat hij volgens de wet niets had misdaan. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit kondigde aan stappen te ondernemen om deze activiteiten te verbieden. Wanneer het dier pijn of schade wordt toegebracht (bijvoorbeeld interne verwondingen, of soms zelfs de dood), is vervolging wel mogelijk.
[bewerk] België
In 2006/2007 is door senator Ludwig Vandenhove van de politieke partij sp.a getracht een verbod op seks met dieren in de wet vast te laten leggen[2] dit is echter op 17 januari 2007 door de senaatscommissie Sociale Aangelegenheden geblokkeerd.[3][4]Een week later echter heeft de Kamercommissie Volksgezondheid het verbod op seks met dieren wel goedgekeurd. Op voorstel van Magda De Meyer (sp.a) werd het verbod ingeschreven in de wet op het dierenwelzijn.[5]
[bewerk] Buitenland
In iets meer dan de helft van de staten van de Verenigde Staten is zoöfilie expliciet verboden, evenals in het grootste deel van Australië. In Duitsland is dierenseks niet verboden maar dierenpornografie wel. In het Verenigd Koninkrijk stond er oorspronkelijk de doodstraf op, maar in 2003 werd de straf verlaagd tot 2 jaar cel. Dat de daad niet expliciet verboden is, betekent niet dat er niet tegen kan worden opgetreden: vaak wordt het argument van dierenmishandeling van stal gehaald.
[bewerk] Porno
Films en afbeeldingen van dierenseks zijn in veel landen illegaal, zelfs waar de daad zelf niet illegaal is. Nederland heeft er geen verbod op en was samen met Denemarken in de jaren '70 en '80 marktleider wat de productie ervan betreft. In Hongarije is de dierenporno een heuse industrie geworden.
[bewerk] Geschiedenis
Grotschilderingen van seksuele contacten tussen mens en dier zijn al uit de bronstijd (in Zweden) en de ijzertijd (in Italië) bekend. Volgens sommigen gaat het hier overigens over mythologisch-psychologische motieven en niet over daadwerkelijke handelingen. In de Griekse mythologie is zoöfilie een regelmatig terugkerend thema. Ook worden uit dergelijke verbintenissen regelmatig kinderen geboren, hetzij in menselijke hetzij in half-menselijke, half-dierlijke vorm. In werkelijkheid is er van een dergelijke kruising - die theoretisch mogelijk moet zijn (zie ook: Kruising tussen mens en chimpansee) - geen exemplaar bekend. Volgens de Grieken verscheen Zeus aan Leda in de vorm van een zwaan en uit deze verbintenis werden Helena en Polydeuces geboren. De Minotaurus was een kind van koningin Pasiphaë en een witte stier. De god Pan bedreef ook regelmatig de liefde met dieren. In het oude Rome waren er bordelen die de naam van de diersoorten droegen die er beschikbaar waren.
In de Bijbel wordt de bestialiteit beschreven en sterk veroordeeld:
Insgelijks zult gij bij geen beest liggen, om daarmede onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmede te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging (Leviticus 18:23); Daartoe als een man bij enig vee zal gelegen hebben, hij zal zekerlijk gedood worden; ook zult gijlieden het beest doden (Leviticus 20:15); Alzo wanneer een vrouw tot enig beest genaderd zal zijn, om daarmede te doen te hebben, zo zult gij die vrouw en dat beest doden; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen! (Leviticus 20:16).
In de Middeleeuwen stond er de doodstraf op - voor mens én dier - en tot in de 19e eeuw stonden er in Europa zware straffen op.
[bewerk] Vage grens
In de loop der jaren is de relatie tussen mens en dier inniger geworden, niet in het minst door de teleurstellingen die men soms oploopt in het hedendaagse gejaagde leven. In vele huishoudens zijn dieren, voornamelijk honden, bijna een lid van de familie geworden. Ze slapen, eten en vertoeven in dezelfde omgeving en worden een deel van de dagelijkse routine in huis. Mede daardoor is de grens tussen dierenliefde en bestialiteit soms moeilijk te trekken. Als een dierenliefhebber zijn of haar dier streelt, knuffelt of kust, dan wordt dat als normaal beschouwd. Toch zijn het op de korrel genomen allemaal erotisch getinte daden. Meester en dier spelen met elkaar, gaan intiem met elkaar om en delen elkaars territorium; zoöfielen voegen daar nog het seksuele aspect aan toe. Een zoöfiele relatie bestaat echter niet enkel uit seks, maar ook uit het respect voor andere dieren. Er zijn heel wat zoöfielen die daarom geen vlees eten.
[bewerk] Problemen
De gevolgen voor een dier zijn vaak ernstig tot zeer ernstig . Een dier kan beschadigd raken dan wel pijn ondervinden als gevolg van de geslachtgemeenschap. Penetraties kunnen bij dieren ernstige ontstekingen veroorzaken en tot zwaar gestoord en gevaarlijk gedrag leiden. Vervolgens is er een mogelijkheid dat dieren door mensen met geslachtsziekten besmet worden en hier zelf weer andere dieren mee besmetten. Dieren kunnen door het geweld of de anatomische incompatibiliteit zelfs overlijden.
Van coïtus met dieren kan men niet zwanger worden of geslachtsziektes als herpes, syfilis of gonorroe krijgen. Het is echter wel mogelijk dat er bepaalde infecties of bijvoorbeeld vlooien en wormen worden overgedragen. In 2005 overleed de Amerikaanse Kenneth Pinyan aan buikvliesontsteking als complicatie van inwendige verwondingen opgelopen na anale seks met een hengst. Uit schaamte durfde hij aanvankelijk niet naar de dokter te gaan.
Sommige rassen (voornamelijk de waakhonden zoals Rottweilers en Dobermanns) zijn erg machtsafhankelijk. Ze kunnen in de war raken als ze met hun eigenaar seksuele contacten hebben, omdat dan niet de eigenaar maar zijzelf de machtspositie innemen. Seks met twee honden tezamen is steeds uit den boze, vermits ze ongetwijfeld zullen strijden om wie mag paren en wie niet.
[bewerk] Referenties
^ Een uitgebreide uiteenzetting ter onderbouwing hiervan vormt "De zondebok: Een scriptie over de problematiek van bestialiteit en strafbaarstelling" door Manon Verzandvoort (2006), zie "De zondebok hersteld".
^ "Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 14 augustus 1986", Ludwig Vandenhove, Senaat België, 27 juni 2006
^ "Senaat keurt verbod op seks met dieren niet goed", Het Laatste Nieuws, 17 januari 2007
^ "Verbod op seks met dieren niet naar Griekse kalender verschuiven!", www.ludwigvandenhove.be, 18 januari 2007
^ "Seks met dieren wordt dan toch strafbaar", Het Laatste Nieuws, 23 januari 2007
[bewerk] Zie ook
Dierenbescherming
Dierenrechten
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Zoophilia op Wikimedia Commons.
[bewerk] Literatuurlijst
http://www.lawandroar.nl/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc http://www.stichtingdierenrecht.nl/cms/cms/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc
Een blik op zoöfilie, zoöseksualiteit en bestialiteit : wat als seks onze soort overschrijdt? / Raf Bulterijst, 1997
Lief dier : over bestialiteit,Dekkers, Midas,Amsterdam : Contact, 1992
Categorieën: Dier | Parafilie | Psychoseksuele aandoening
oöfilie is de seksuele voorkeur van mensen die zich erotisch aangetrokken voelen tot dieren. Seksuele betrekkingen tussen mens en dier worden zoöseksualiteit, bestialiteit of dierenseks genoemd. De term sodomie wordt ook wel gebruikt, maar kan tevens anale seks betekenen.
Zoöfilie wordt door veel mensen beschouwd als "tegennatuurlijk" en dierenmishandeling.[1] Anderen, zoals de Nederlandse bioloog Midas Dekkers en de Australische filosoof Peter Singer, betogen dat dit niet per se het geval hoeft te zijn. Volgens het Amerikaanse Kinsey-Instituut zou 8% van de mannen en 3,5% van de vrouwen wel eens seks gehad hebben met een dier. In plattelandsgebieden zou dit percentage bij mannen zelfs tegen de 50% zijn. Zowel de onderzoeksmethodes als de resultaten van het werk van Alfred Kinsey en het instituut dat hij in het leven riep, zijn echter erg omstreden. Belangenbehartigers beweren dat zoöfilie de seksualiteit overstijgt en dat tussen mens en dier een echte relatie mogelijk is die jaren kan duren en niet verschilt van andere vormen van seksuele en liefdesrelaties. Mochten als gevolg van deze parafilie grote problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening.
In het Duitse boek 'The Haffner Sex Report' (uit 1992) wordt beweerd dat ongeveer 14% van alle mensen die op het platteland wonen, regelmatig seks bedrijft met dieren. Een extra 3% zou zich enkel en alleen bezighouden met het aanraken of stimuleren van de genitaliën van de dieren. Dit Duitse verslag, dat gebaseerd is op duizenden interviews, toont ook aan dat ongeveer 2 tot 3 procent van alle vrouwen ooit een seksuele daad stelden met of bij dieren. De meeste van deze vrouwen kwamen uit dichtbevolkte gebieden. Ongeveer 80% van deze groep liet het niet bij dat ene experiment.
Inhoud [verbergen]
1 De wet
1.1 Nederland
1.2 België
1.3 Buitenland
2 Porno
3 Geschiedenis
4 Vage grens
5 Problemen
6 Referenties
7 Zie ook
8 Literatuurlijst
[bewerk] De wet
[bewerk] Nederland
Dierenseks is in Nederland niet verboden. In 2004 ontstond echter opschudding nadat een man die was betrapt op het hebben van seks met een pony werd vrijgelaten omdat hij volgens de wet niets had misdaan. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit kondigde aan stappen te ondernemen om deze activiteiten te verbieden. Wanneer het dier pijn of schade wordt toegebracht (bijvoorbeeld interne verwondingen, of soms zelfs de dood), is vervolging wel mogelijk.
[bewerk] België
In 2006/2007 is door senator Ludwig Vandenhove van de politieke partij sp.a getracht een verbod op seks met dieren in de wet vast te laten leggen[2] dit is echter op 17 januari 2007 door de senaatscommissie Sociale Aangelegenheden geblokkeerd.[3][4]Een week later echter heeft de Kamercommissie Volksgezondheid het verbod op seks met dieren wel goedgekeurd. Op voorstel van Magda De Meyer (sp.a) werd het verbod ingeschreven in de wet op het dierenwelzijn.[5]
[bewerk] Buitenland
In iets meer dan de helft van de staten van de Verenigde Staten is zoöfilie expliciet verboden, evenals in het grootste deel van Australië. In Duitsland is dierenseks niet verboden maar dierenpornografie wel. In het Verenigd Koninkrijk stond er oorspronkelijk de doodstraf op, maar in 2003 werd de straf verlaagd tot 2 jaar cel. Dat de daad niet expliciet verboden is, betekent niet dat er niet tegen kan worden opgetreden: vaak wordt het argument van dierenmishandeling van stal gehaald.
[bewerk] Porno
Films en afbeeldingen van dierenseks zijn in veel landen illegaal, zelfs waar de daad zelf niet illegaal is. Nederland heeft er geen verbod op en was samen met Denemarken in de jaren '70 en '80 marktleider wat de productie ervan betreft. In Hongarije is de dierenporno een heuse industrie geworden.
[bewerk] Geschiedenis
Grotschilderingen van seksuele contacten tussen mens en dier zijn al uit de bronstijd (in Zweden) en de ijzertijd (in Italië) bekend. Volgens sommigen gaat het hier overigens over mythologisch-psychologische motieven en niet over daadwerkelijke handelingen. In de Griekse mythologie is zoöfilie een regelmatig terugkerend thema. Ook worden uit dergelijke verbintenissen regelmatig kinderen geboren, hetzij in menselijke hetzij in half-menselijke, half-dierlijke vorm. In werkelijkheid is er van een dergelijke kruising - die theoretisch mogelijk moet zijn (zie ook: Kruising tussen mens en chimpansee) - geen exemplaar bekend. Volgens de Grieken verscheen Zeus aan Leda in de vorm van een zwaan en uit deze verbintenis werden Helena en Polydeuces geboren. De Minotaurus was een kind van koningin Pasiphaë en een witte stier. De god Pan bedreef ook regelmatig de liefde met dieren. In het oude Rome waren er bordelen die de naam van de diersoorten droegen die er beschikbaar waren.
In de Bijbel wordt de bestialiteit beschreven en sterk veroordeeld:
Insgelijks zult gij bij geen beest liggen, om daarmede onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmede te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging (Leviticus 18:23); Daartoe als een man bij enig vee zal gelegen hebben, hij zal zekerlijk gedood worden; ook zult gijlieden het beest doden (Leviticus 20:15); Alzo wanneer een vrouw tot enig beest genaderd zal zijn, om daarmede te doen te hebben, zo zult gij die vrouw en dat beest doden; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen! (Leviticus 20:16).
In de Middeleeuwen stond er de doodstraf op - voor mens én dier - en tot in de 19e eeuw stonden er in Europa zware straffen op.
[bewerk] Vage grens
In de loop der jaren is de relatie tussen mens en dier inniger geworden, niet in het minst door de teleurstellingen die men soms oploopt in het hedendaagse gejaagde leven. In vele huishoudens zijn dieren, voornamelijk honden, bijna een lid van de familie geworden. Ze slapen, eten en vertoeven in dezelfde omgeving en worden een deel van de dagelijkse routine in huis. Mede daardoor is de grens tussen dierenliefde en bestialiteit soms moeilijk te trekken. Als een dierenliefhebber zijn of haar dier streelt, knuffelt of kust, dan wordt dat als normaal beschouwd. Toch zijn het op de korrel genomen allemaal erotisch getinte daden. Meester en dier spelen met elkaar, gaan intiem met elkaar om en delen elkaars territorium; zoöfielen voegen daar nog het seksuele aspect aan toe. Een zoöfiele relatie bestaat echter niet enkel uit seks, maar ook uit het respect voor andere dieren. Er zijn heel wat zoöfielen die daarom geen vlees eten.
[bewerk] Problemen
De gevolgen voor een dier zijn vaak ernstig tot zeer ernstig . Een dier kan beschadigd raken dan wel pijn ondervinden als gevolg van de geslachtgemeenschap. Penetraties kunnen bij dieren ernstige ontstekingen veroorzaken en tot zwaar gestoord en gevaarlijk gedrag leiden. Vervolgens is er een mogelijkheid dat dieren door mensen met geslachtsziekten besmet worden en hier zelf weer andere dieren mee besmetten. Dieren kunnen door het geweld of de anatomische incompatibiliteit zelfs overlijden.
Van coïtus met dieren kan men niet zwanger worden of geslachtsziektes als herpes, syfilis of gonorroe krijgen. Het is echter wel mogelijk dat er bepaalde infecties of bijvoorbeeld vlooien en wormen worden overgedragen. In 2005 overleed de Amerikaanse Kenneth Pinyan aan buikvliesontsteking als complicatie van inwendige verwondingen opgelopen na anale seks met een hengst. Uit schaamte durfde hij aanvankelijk niet naar de dokter te gaan.
Sommige rassen (voornamelijk de waakhonden zoals Rottweilers en Dobermanns) zijn erg machtsafhankelijk. Ze kunnen in de war raken als ze met hun eigenaar seksuele contacten hebben, omdat dan niet de eigenaar maar zijzelf de machtspositie innemen. Seks met twee honden tezamen is steeds uit den boze, vermits ze ongetwijfeld zullen strijden om wie mag paren en wie niet.
[bewerk] Referenties
^ Een uitgebreide uiteenzetting ter onderbouwing hiervan vormt "De zondebok: Een scriptie over de problematiek van bestialiteit en strafbaarstelling" door Manon Verzandvoort (2006), zie "De zondebok hersteld".
^ "Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 14 augustus 1986", Ludwig Vandenhove, Senaat België, 27 juni 2006
^ "Senaat keurt verbod op seks met dieren niet goed", Het Laatste Nieuws, 17 januari 2007
^ "Verbod op seks met dieren niet naar Griekse kalender verschuiven!", www.ludwigvandenhove.be, 18 januari 2007
^ "Seks met dieren wordt dan toch strafbaar", Het Laatste Nieuws, 23 januari 2007
[bewerk] Zie ook
Dierenbescherming
Dierenrechten
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Zoophilia op Wikimedia Commons.
[bewerk] Literatuurlijst
http://www.lawandroar.nl/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc http://www.stichtingdierenrecht.nl/cms/cms/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc
Een blik op zoöfilie, zoöseksualiteit en bestialiteit : wat als seks onze soort overschrijdt? / Raf Bulterijst, 1997
Lief dier : over bestialiteit,Dekkers, Midas,Amsterdam : Contact, 1992
Categorieën: Dier | Parafilie | Psychoseksuele aandoening
oöfilie is de seksuele voorkeur van mensen die zich erotisch aangetrokken voelen tot dieren. Seksuele betrekkingen tussen mens en dier worden zoöseksualiteit, bestialiteit of dierenseks genoemd. De term sodomie wordt ook wel gebruikt, maar kan tevens anale seks betekenen.
Zoöfilie wordt door veel mensen beschouwd als "tegennatuurlijk" en dierenmishandeling.[1] Anderen, zoals de Nederlandse bioloog Midas Dekkers en de Australische filosoof Peter Singer, betogen dat dit niet per se het geval hoeft te zijn. Volgens het Amerikaanse Kinsey-Instituut zou 8% van de mannen en 3,5% van de vrouwen wel eens seks gehad hebben met een dier. In plattelandsgebieden zou dit percentage bij mannen zelfs tegen de 50% zijn. Zowel de onderzoeksmethodes als de resultaten van het werk van Alfred Kinsey en het instituut dat hij in het leven riep, zijn echter erg omstreden. Belangenbehartigers beweren dat zoöfilie de seksualiteit overstijgt en dat tussen mens en dier een echte relatie mogelijk is die jaren kan duren en niet verschilt van andere vormen van seksuele en liefdesrelaties. Mochten als gevolg van deze parafilie grote problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening.
In het Duitse boek 'The Haffner Sex Report' (uit 1992) wordt beweerd dat ongeveer 14% van alle mensen die op het platteland wonen, regelmatig seks bedrijft met dieren. Een extra 3% zou zich enkel en alleen bezighouden met het aanraken of stimuleren van de genitaliën van de dieren. Dit Duitse verslag, dat gebaseerd is op duizenden interviews, toont ook aan dat ongeveer 2 tot 3 procent van alle vrouwen ooit een seksuele daad stelden met of bij dieren. De meeste van deze vrouwen kwamen uit dichtbevolkte gebieden. Ongeveer 80% van deze groep liet het niet bij dat ene experiment.
Inhoud [verbergen]
1 De wet
1.1 Nederland
1.2 België
1.3 Buitenland
2 Porno
3 Geschiedenis
4 Vage grens
5 Problemen
6 Referenties
7 Zie ook
8 Literatuurlijst
[bewerk] De wet
[bewerk] Nederland
Dierenseks is in Nederland niet verboden. In 2004 ontstond echter opschudding nadat een man die was betrapt op het hebben van seks met een pony werd vrijgelaten omdat hij volgens de wet niets had misdaan. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit kondigde aan stappen te ondernemen om deze activiteiten te verbieden. Wanneer het dier pijn of schade wordt toegebracht (bijvoorbeeld interne verwondingen, of soms zelfs de dood), is vervolging wel mogelijk.
[bewerk] België
In 2006/2007 is door senator Ludwig Vandenhove van de politieke partij sp.a getracht een verbod op seks met dieren in de wet vast te laten leggen[2] dit is echter op 17 januari 2007 door de senaatscommissie Sociale Aangelegenheden geblokkeerd.[3][4]Een week later echter heeft de Kamercommissie Volksgezondheid het verbod op seks met dieren wel goedgekeurd. Op voorstel van Magda De Meyer (sp.a) werd het verbod ingeschreven in de wet op het dierenwelzijn.[5]
[bewerk] Buitenland
In iets meer dan de helft van de staten van de Verenigde Staten is zoöfilie expliciet verboden, evenals in het grootste deel van Australië. In Duitsland is dierenseks niet verboden maar dierenpornografie wel. In het Verenigd Koninkrijk stond er oorspronkelijk de doodstraf op, maar in 2003 werd de straf verlaagd tot 2 jaar cel. Dat de daad niet expliciet verboden is, betekent niet dat er niet tegen kan worden opgetreden: vaak wordt het argument van dierenmishandeling van stal gehaald.
[bewerk] Porno
Films en afbeeldingen van dierenseks zijn in veel landen illegaal, zelfs waar de daad zelf niet illegaal is. Nederland heeft er geen verbod op en was samen met Denemarken in de jaren '70 en '80 marktleider wat de productie ervan betreft. In Hongarije is de dierenporno een heuse industrie geworden.
[bewerk] Geschiedenis
Grotschilderingen van seksuele contacten tussen mens en dier zijn al uit de bronstijd (in Zweden) en de ijzertijd (in Italië) bekend. Volgens sommigen gaat het hier overigens over mythologisch-psychologische motieven en niet over daadwerkelijke handelingen. In de Griekse mythologie is zoöfilie een regelmatig terugkerend thema. Ook worden uit dergelijke verbintenissen regelmatig kinderen geboren, hetzij in menselijke hetzij in half-menselijke, half-dierlijke vorm. In werkelijkheid is er van een dergelijke kruising - die theoretisch mogelijk moet zijn (zie ook: Kruising tussen mens en chimpansee) - geen exemplaar bekend. Volgens de Grieken verscheen Zeus aan Leda in de vorm van een zwaan en uit deze verbintenis werden Helena en Polydeuces geboren. De Minotaurus was een kind van koningin Pasiphaë en een witte stier. De god Pan bedreef ook regelmatig de liefde met dieren. In het oude Rome waren er bordelen die de naam van de diersoorten droegen die er beschikbaar waren.
In de Bijbel wordt de bestialiteit beschreven en sterk veroordeeld:
Insgelijks zult gij bij geen beest liggen, om daarmede onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmede te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging (Leviticus 18:23); Daartoe als een man bij enig vee zal gelegen hebben, hij zal zekerlijk gedood worden; ook zult gijlieden het beest doden (Leviticus 20:15); Alzo wanneer een vrouw tot enig beest genaderd zal zijn, om daarmede te doen te hebben, zo zult gij die vrouw en dat beest doden; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen! (Leviticus 20:16).
In de Middeleeuwen stond er de doodstraf op - voor mens én dier - en tot in de 19e eeuw stonden er in Europa zware straffen op.
[bewerk] Vage grens
In de loop der jaren is de relatie tussen mens en dier inniger geworden, niet in het minst door de teleurstellingen die men soms oploopt in het hedendaagse gejaagde leven. In vele huishoudens zijn dieren, voornamelijk honden, bijna een lid van de familie geworden. Ze slapen, eten en vertoeven in dezelfde omgeving en worden een deel van de dagelijkse routine in huis. Mede daardoor is de grens tussen dierenliefde en bestialiteit soms moeilijk te trekken. Als een dierenliefhebber zijn of haar dier streelt, knuffelt of kust, dan wordt dat als normaal beschouwd. Toch zijn het op de korrel genomen allemaal erotisch getinte daden. Meester en dier spelen met elkaar, gaan intiem met elkaar om en delen elkaars territorium; zoöfielen voegen daar nog het seksuele aspect aan toe. Een zoöfiele relatie bestaat echter niet enkel uit seks, maar ook uit het respect voor andere dieren. Er zijn heel wat zoöfielen die daarom geen vlees eten.
[bewerk] Problemen
De gevolgen voor een dier zijn vaak ernstig tot zeer ernstig . Een dier kan beschadigd raken dan wel pijn ondervinden als gevolg van de geslachtgemeenschap. Penetraties kunnen bij dieren ernstige ontstekingen veroorzaken en tot zwaar gestoord en gevaarlijk gedrag leiden. Vervolgens is er een mogelijkheid dat dieren door mensen met geslachtsziekten besmet worden en hier zelf weer andere dieren mee besmetten. Dieren kunnen door het geweld of de anatomische incompatibiliteit zelfs overlijden.
Van coïtus met dieren kan men niet zwanger worden of geslachtsziektes als herpes, syfilis of gonorroe krijgen. Het is echter wel mogelijk dat er bepaalde infecties of bijvoorbeeld vlooien en wormen worden overgedragen. In 2005 overleed de Amerikaanse Kenneth Pinyan aan buikvliesontsteking als complicatie van inwendige verwondingen opgelopen na anale seks met een hengst. Uit schaamte durfde hij aanvankelijk niet naar de dokter te gaan.
Sommige rassen (voornamelijk de waakhonden zoals Rottweilers en Dobermanns) zijn erg machtsafhankelijk. Ze kunnen in de war raken als ze met hun eigenaar seksuele contacten hebben, omdat dan niet de eigenaar maar zijzelf de machtspositie innemen. Seks met twee honden tezamen is steeds uit den boze, vermits ze ongetwijfeld zullen strijden om wie mag paren en wie niet.
[bewerk] Referenties
^ Een uitgebreide uiteenzetting ter onderbouwing hiervan vormt "De zondebok: Een scriptie over de problematiek van bestialiteit en strafbaarstelling" door Manon Verzandvoort (2006), zie "De zondebok hersteld".
^ "Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 14 augustus 1986", Ludwig Vandenhove, Senaat België, 27 juni 2006
^ "Senaat keurt verbod op seks met dieren niet goed", Het Laatste Nieuws, 17 januari 2007
^ "Verbod op seks met dieren niet naar Griekse kalender verschuiven!", www.ludwigvandenhove.be, 18 januari 2007
^ "Seks met dieren wordt dan toch strafbaar", Het Laatste Nieuws, 23 januari 2007
[bewerk] Zie ook
Dierenbescherming
Dierenrechten
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Zoophilia op Wikimedia Commons.
[bewerk] Literatuurlijst
http://www.lawandroar.nl/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc http://www.stichtingdierenrecht.nl/cms/cms/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc
Een blik op zoöfilie, zoöseksualiteit en bestialiteit : wat als seks onze soort overschrijdt? / Raf Bulterijst, 1997
Lief dier : over bestialiteit,Dekkers, Midas,Amsterdam : Contact, 1992
Categorieën: Dier | Parafilie | Psychoseksuele aandoening
oöfilie is de seksuele voorkeur van mensen die zich erotisch aangetrokken voelen tot dieren. Seksuele betrekkingen tussen mens en dier worden zoöseksualiteit, bestialiteit of dierenseks genoemd. De term sodomie wordt ook wel gebruikt, maar kan tevens anale seks betekenen.
Zoöfilie wordt door veel mensen beschouwd als "tegennatuurlijk" en dierenmishandeling.[1] Anderen, zoals de Nederlandse bioloog Midas Dekkers en de Australische filosoof Peter Singer, betogen dat dit niet per se het geval hoeft te zijn. Volgens het Amerikaanse Kinsey-Instituut zou 8% van de mannen en 3,5% van de vrouwen wel eens seks gehad hebben met een dier. In plattelandsgebieden zou dit percentage bij mannen zelfs tegen de 50% zijn. Zowel de onderzoeksmethodes als de resultaten van het werk van Alfred Kinsey en het instituut dat hij in het leven riep, zijn echter erg omstreden. Belangenbehartigers beweren dat zoöfilie de seksualiteit overstijgt en dat tussen mens en dier een echte relatie mogelijk is die jaren kan duren en niet verschilt van andere vormen van seksuele en liefdesrelaties. Mochten als gevolg van deze parafilie grote problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening.
In het Duitse boek 'The Haffner Sex Report' (uit 1992) wordt beweerd dat ongeveer 14% van alle mensen die op het platteland wonen, regelmatig seks bedrijft met dieren. Een extra 3% zou zich enkel en alleen bezighouden met het aanraken of stimuleren van de genitaliën van de dieren. Dit Duitse verslag, dat gebaseerd is op duizenden interviews, toont ook aan dat ongeveer 2 tot 3 procent van alle vrouwen ooit een seksuele daad stelden met of bij dieren. De meeste van deze vrouwen kwamen uit dichtbevolkte gebieden. Ongeveer 80% van deze groep liet het niet bij dat ene experiment.
Inhoud [verbergen]
1 De wet
1.1 Nederland
1.2 België
1.3 Buitenland
2 Porno
3 Geschiedenis
4 Vage grens
5 Problemen
6 Referenties
7 Zie ook
8 Literatuurlijst
[bewerk] De wet
[bewerk] Nederland
Dierenseks is in Nederland niet verboden. In 2004 ontstond echter opschudding nadat een man die was betrapt op het hebben van seks met een pony werd vrijgelaten omdat hij volgens de wet niets had misdaan. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit kondigde aan stappen te ondernemen om deze activiteiten te verbieden. Wanneer het dier pijn of schade wordt toegebracht (bijvoorbeeld interne verwondingen, of soms zelfs de dood), is vervolging wel mogelijk.
[bewerk] België
In 2006/2007 is door senator Ludwig Vandenhove van de politieke partij sp.a getracht een verbod op seks met dieren in de wet vast te laten leggen[2] dit is echter op 17 januari 2007 door de senaatscommissie Sociale Aangelegenheden geblokkeerd.[3][4]Een week later echter heeft de Kamercommissie Volksgezondheid het verbod op seks met dieren wel goedgekeurd. Op voorstel van Magda De Meyer (sp.a) werd het verbod ingeschreven in de wet op het dierenwelzijn.[5]
[bewerk] Buitenland
In iets meer dan de helft van de staten van de Verenigde Staten is zoöfilie expliciet verboden, evenals in het grootste deel van Australië. In Duitsland is dierenseks niet verboden maar dierenpornografie wel. In het Verenigd Koninkrijk stond er oorspronkelijk de doodstraf op, maar in 2003 werd de straf verlaagd tot 2 jaar cel. Dat de daad niet expliciet verboden is, betekent niet dat er niet tegen kan worden opgetreden: vaak wordt het argument van dierenmishandeling van stal gehaald.
[bewerk] Porno
Films en afbeeldingen van dierenseks zijn in veel landen illegaal, zelfs waar de daad zelf niet illegaal is. Nederland heeft er geen verbod op en was samen met Denemarken in de jaren '70 en '80 marktleider wat de productie ervan betreft. In Hongarije is de dierenporno een heuse industrie geworden.
[bewerk] Geschiedenis
Grotschilderingen van seksuele contacten tussen mens en dier zijn al uit de bronstijd (in Zweden) en de ijzertijd (in Italië) bekend. Volgens sommigen gaat het hier overigens over mythologisch-psychologische motieven en niet over daadwerkelijke handelingen. In de Griekse mythologie is zoöfilie een regelmatig terugkerend thema. Ook worden uit dergelijke verbintenissen regelmatig kinderen geboren, hetzij in menselijke hetzij in half-menselijke, half-dierlijke vorm. In werkelijkheid is er van een dergelijke kruising - die theoretisch mogelijk moet zijn (zie ook: Kruising tussen mens en chimpansee) - geen exemplaar bekend. Volgens de Grieken verscheen Zeus aan Leda in de vorm van een zwaan en uit deze verbintenis werden Helena en Polydeuces geboren. De Minotaurus was een kind van koningin Pasiphaë en een witte stier. De god Pan bedreef ook regelmatig de liefde met dieren. In het oude Rome waren er bordelen die de naam van de diersoorten droegen die er beschikbaar waren.
In de Bijbel wordt de bestialiteit beschreven en sterk veroordeeld:
Insgelijks zult gij bij geen beest liggen, om daarmede onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmede te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging (Leviticus 18:23); Daartoe als een man bij enig vee zal gelegen hebben, hij zal zekerlijk gedood worden; ook zult gijlieden het beest doden (Leviticus 20:15); Alzo wanneer een vrouw tot enig beest genaderd zal zijn, om daarmede te doen te hebben, zo zult gij die vrouw en dat beest doden; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen! (Leviticus 20:16).
In de Middeleeuwen stond er de doodstraf op - voor mens én dier - en tot in de 19e eeuw stonden er in Europa zware straffen op.
[bewerk] Vage grens
In de loop der jaren is de relatie tussen mens en dier inniger geworden, niet in het minst door de teleurstellingen die men soms oploopt in het hedendaagse gejaagde leven. In vele huishoudens zijn dieren, voornamelijk honden, bijna een lid van de familie geworden. Ze slapen, eten en vertoeven in dezelfde omgeving en worden een deel van de dagelijkse routine in huis. Mede daardoor is de grens tussen dierenliefde en bestialiteit soms moeilijk te trekken. Als een dierenliefhebber zijn of haar dier streelt, knuffelt of kust, dan wordt dat als normaal beschouwd. Toch zijn het op de korrel genomen allemaal erotisch getinte daden. Meester en dier spelen met elkaar, gaan intiem met elkaar om en delen elkaars territorium; zoöfielen voegen daar nog het seksuele aspect aan toe. Een zoöfiele relatie bestaat echter niet enkel uit seks, maar ook uit het respect voor andere dieren. Er zijn heel wat zoöfielen die daarom geen vlees eten.
[bewerk] Problemen
De gevolgen voor een dier zijn vaak ernstig tot zeer ernstig . Een dier kan beschadigd raken dan wel pijn ondervinden als gevolg van de geslachtgemeenschap. Penetraties kunnen bij dieren ernstige ontstekingen veroorzaken en tot zwaar gestoord en gevaarlijk gedrag leiden. Vervolgens is er een mogelijkheid dat dieren door mensen met geslachtsziekten besmet worden en hier zelf weer andere dieren mee besmetten. Dieren kunnen door het geweld of de anatomische incompatibiliteit zelfs overlijden.
Van coïtus met dieren kan men niet zwanger worden of geslachtsziektes als herpes, syfilis of gonorroe krijgen. Het is echter wel mogelijk dat er bepaalde infecties of bijvoorbeeld vlooien en wormen worden overgedragen. In 2005 overleed de Amerikaanse Kenneth Pinyan aan buikvliesontsteking als complicatie van inwendige verwondingen opgelopen na anale seks met een hengst. Uit schaamte durfde hij aanvankelijk niet naar de dokter te gaan.
Sommige rassen (voornamelijk de waakhonden zoals Rottweilers en Dobermanns) zijn erg machtsafhankelijk. Ze kunnen in de war raken als ze met hun eigenaar seksuele contacten hebben, omdat dan niet de eigenaar maar zijzelf de machtspositie innemen. Seks met twee honden tezamen is steeds uit den boze, vermits ze ongetwijfeld zullen strijden om wie mag paren en wie niet.
[bewerk] Referenties
^ Een uitgebreide uiteenzetting ter onderbouwing hiervan vormt "De zondebok: Een scriptie over de problematiek van bestialiteit en strafbaarstelling" door Manon Verzandvoort (2006), zie "De zondebok hersteld".
^ "Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 14 augustus 1986", Ludwig Vandenhove, Senaat België, 27 juni 2006
^ "Senaat keurt verbod op seks met dieren niet goed", Het Laatste Nieuws, 17 januari 2007
^ "Verbod op seks met dieren niet naar Griekse kalender verschuiven!", www.ludwigvandenhove.be, 18 januari 2007
^ "Seks met dieren wordt dan toch strafbaar", Het Laatste Nieuws, 23 januari 2007
[bewerk] Zie ook
Dierenbescherming
Dierenrechten
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Zoophilia op Wikimedia Commons.
[bewerk] Literatuurlijst
http://www.lawandroar.nl/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc http://www.stichtingdierenrecht.nl/cms/cms/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc
Een blik op zoöfilie, zoöseksualiteit en bestialiteit : wat als seks onze soort overschrijdt? / Raf Bulterijst, 1997
Lief dier : over bestialiteit,Dekkers, Midas,Amsterdam : Contact, 1992
Categorieën: Dier | Parafilie | Psychoseksuele aandoening
oöfilie is de seksuele voorkeur van mensen die zich erotisch aangetrokken voelen tot dieren. Seksuele betrekkingen tussen mens en dier worden zoöseksualiteit, bestialiteit of dierenseks genoemd. De term sodomie wordt ook wel gebruikt, maar kan tevens anale seks betekenen.
Zoöfilie wordt door veel mensen beschouwd als "tegennatuurlijk" en dierenmishandeling.[1] Anderen, zoals de Nederlandse bioloog Midas Dekkers en de Australische filosoof Peter Singer, betogen dat dit niet per se het geval hoeft te zijn. Volgens het Amerikaanse Kinsey-Instituut zou 8% van de mannen en 3,5% van de vrouwen wel eens seks gehad hebben met een dier. In plattelandsgebieden zou dit percentage bij mannen zelfs tegen de 50% zijn. Zowel de onderzoeksmethodes als de resultaten van het werk van Alfred Kinsey en het instituut dat hij in het leven riep, zijn echter erg omstreden. Belangenbehartigers beweren dat zoöfilie de seksualiteit overstijgt en dat tussen mens en dier een echte relatie mogelijk is die jaren kan duren en niet verschilt van andere vormen van seksuele en liefdesrelaties. Mochten als gevolg van deze parafilie grote problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening.
In het Duitse boek 'The Haffner Sex Report' (uit 1992) wordt beweerd dat ongeveer 14% van alle mensen die op het platteland wonen, regelmatig seks bedrijft met dieren. Een extra 3% zou zich enkel en alleen bezighouden met het aanraken of stimuleren van de genitaliën van de dieren. Dit Duitse verslag, dat gebaseerd is op duizenden interviews, toont ook aan dat ongeveer 2 tot 3 procent van alle vrouwen ooit een seksuele daad stelden met of bij dieren. De meeste van deze vrouwen kwamen uit dichtbevolkte gebieden. Ongeveer 80% van deze groep liet het niet bij dat ene experiment.
Inhoud [verbergen]
1 De wet
1.1 Nederland
1.2 België
1.3 Buitenland
2 Porno
3 Geschiedenis
4 Vage grens
5 Problemen
6 Referenties
7 Zie ook
8 Literatuurlijst
[bewerk] De wet
[bewerk] Nederland
Dierenseks is in Nederland niet verboden. In 2004 ontstond echter opschudding nadat een man die was betrapt op het hebben van seks met een pony werd vrijgelaten omdat hij volgens de wet niets had misdaan. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit kondigde aan stappen te ondernemen om deze activiteiten te verbieden. Wanneer het dier pijn of schade wordt toegebracht (bijvoorbeeld interne verwondingen, of soms zelfs de dood), is vervolging wel mogelijk.
[bewerk] België
In 2006/2007 is door senator Ludwig Vandenhove van de politieke partij sp.a getracht een verbod op seks met dieren in de wet vast te laten leggen[2] dit is echter op 17 januari 2007 door de senaatscommissie Sociale Aangelegenheden geblokkeerd.[3][4]Een week later echter heeft de Kamercommissie Volksgezondheid het verbod op seks met dieren wel goedgekeurd. Op voorstel van Magda De Meyer (sp.a) werd het verbod ingeschreven in de wet op het dierenwelzijn.[5]
[bewerk] Buitenland
In iets meer dan de helft van de staten van de Verenigde Staten is zoöfilie expliciet verboden, evenals in het grootste deel van Australië. In Duitsland is dierenseks niet verboden maar dierenpornografie wel. In het Verenigd Koninkrijk stond er oorspronkelijk de doodstraf op, maar in 2003 werd de straf verlaagd tot 2 jaar cel. Dat de daad niet expliciet verboden is, betekent niet dat er niet tegen kan worden opgetreden: vaak wordt het argument van dierenmishandeling van stal gehaald.
[bewerk] Porno
Films en afbeeldingen van dierenseks zijn in veel landen illegaal, zelfs waar de daad zelf niet illegaal is. Nederland heeft er geen verbod op en was samen met Denemarken in de jaren '70 en '80 marktleider wat de productie ervan betreft. In Hongarije is de dierenporno een heuse industrie geworden.
[bewerk] Geschiedenis
Grotschilderingen van seksuele contacten tussen mens en dier zijn al uit de bronstijd (in Zweden) en de ijzertijd (in Italië) bekend. Volgens sommigen gaat het hier overigens over mythologisch-psychologische motieven en niet over daadwerkelijke handelingen. In de Griekse mythologie is zoöfilie een regelmatig terugkerend thema. Ook worden uit dergelijke verbintenissen regelmatig kinderen geboren, hetzij in menselijke hetzij in half-menselijke, half-dierlijke vorm. In werkelijkheid is er van een dergelijke kruising - die theoretisch mogelijk moet zijn (zie ook: Kruising tussen mens en chimpansee) - geen exemplaar bekend. Volgens de Grieken verscheen Zeus aan Leda in de vorm van een zwaan en uit deze verbintenis werden Helena en Polydeuces geboren. De Minotaurus was een kind van koningin Pasiphaë en een witte stier. De god Pan bedreef ook regelmatig de liefde met dieren. In het oude Rome waren er bordelen die de naam van de diersoorten droegen die er beschikbaar waren.
In de Bijbel wordt de bestialiteit beschreven en sterk veroordeeld:
Insgelijks zult gij bij geen beest liggen, om daarmede onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmede te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging (Leviticus 18:23); Daartoe als een man bij enig vee zal gelegen hebben, hij zal zekerlijk gedood worden; ook zult gijlieden het beest doden (Leviticus 20:15); Alzo wanneer een vrouw tot enig beest genaderd zal zijn, om daarmede te doen te hebben, zo zult gij die vrouw en dat beest doden; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen! (Leviticus 20:16).
In de Middeleeuwen stond er de doodstraf op - voor mens én dier - en tot in de 19e eeuw stonden er in Europa zware straffen op.
[bewerk] Vage grens
In de loop der jaren is de relatie tussen mens en dier inniger geworden, niet in het minst door de teleurstellingen die men soms oploopt in het hedendaagse gejaagde leven. In vele huishoudens zijn dieren, voornamelijk honden, bijna een lid van de familie geworden. Ze slapen, eten en vertoeven in dezelfde omgeving en worden een deel van de dagelijkse routine in huis. Mede daardoor is de grens tussen dierenliefde en bestialiteit soms moeilijk te trekken. Als een dierenliefhebber zijn of haar dier streelt, knuffelt of kust, dan wordt dat als normaal beschouwd. Toch zijn het op de korrel genomen allemaal erotisch getinte daden. Meester en dier spelen met elkaar, gaan intiem met elkaar om en delen elkaars territorium; zoöfielen voegen daar nog het seksuele aspect aan toe. Een zoöfiele relatie bestaat echter niet enkel uit seks, maar ook uit het respect voor andere dieren. Er zijn heel wat zoöfielen die daarom geen vlees eten.
[bewerk] Problemen
De gevolgen voor een dier zijn vaak ernstig tot zeer ernstig . Een dier kan beschadigd raken dan wel pijn ondervinden als gevolg van de geslachtgemeenschap. Penetraties kunnen bij dieren ernstige ontstekingen veroorzaken en tot zwaar gestoord en gevaarlijk gedrag leiden. Vervolgens is er een mogelijkheid dat dieren door mensen met geslachtsziekten besmet worden en hier zelf weer andere dieren mee besmetten. Dieren kunnen door het geweld of de anatomische incompatibiliteit zelfs overlijden.
Van coïtus met dieren kan men niet zwanger worden of geslachtsziektes als herpes, syfilis of gonorroe krijgen. Het is echter wel mogelijk dat er bepaalde infecties of bijvoorbeeld vlooien en wormen worden overgedragen. In 2005 overleed de Amerikaanse Kenneth Pinyan aan buikvliesontsteking als complicatie van inwendige verwondingen opgelopen na anale seks met een hengst. Uit schaamte durfde hij aanvankelijk niet naar de dokter te gaan.
Sommige rassen (voornamelijk de waakhonden zoals Rottweilers en Dobermanns) zijn erg machtsafhankelijk. Ze kunnen in de war raken als ze met hun eigenaar seksuele contacten hebben, omdat dan niet de eigenaar maar zijzelf de machtspositie innemen. Seks met twee honden tezamen is steeds uit den boze, vermits ze ongetwijfeld zullen strijden om wie mag paren en wie niet.
[bewerk] Referenties
^ Een uitgebreide uiteenzetting ter onderbouwing hiervan vormt "De zondebok: Een scriptie over de problematiek van bestialiteit en strafbaarstelling" door Manon Verzandvoort (2006), zie "De zondebok hersteld".
^ "Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 14 augustus 1986", Ludwig Vandenhove, Senaat België, 27 juni 2006
^ "Senaat keurt verbod op seks met dieren niet goed", Het Laatste Nieuws, 17 januari 2007
^ "Verbod op seks met dieren niet naar Griekse kalender verschuiven!", www.ludwigvandenhove.be, 18 januari 2007
^ "Seks met dieren wordt dan toch strafbaar", Het Laatste Nieuws, 23 januari 2007
[bewerk] Zie ook
Dierenbescherming
Dierenrechten
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Zoophilia op Wikimedia Commons.
[bewerk] Literatuurlijst
http://www.lawandroar.nl/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc http://www.stichtingdierenrecht.nl/cms/cms/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc
Een blik op zoöfilie, zoöseksualiteit en bestialiteit : wat als seks onze soort overschrijdt? / Raf Bulterijst, 1997
Lief dier : over bestialiteit,Dekkers, Midas,Amsterdam : Contact, 1992
Categorieën: Dier | Parafilie | Psychoseksuele aandoening
oöfilie is de seksuele voorkeur van mensen die zich erotisch aangetrokken voelen tot dieren. Seksuele betrekkingen tussen mens en dier worden zoöseksualiteit, bestialiteit of dierenseks genoemd. De term sodomie wordt ook wel gebruikt, maar kan tevens anale seks betekenen.
Zoöfilie wordt door veel mensen beschouwd als "tegennatuurlijk" en dierenmishandeling.[1] Anderen, zoals de Nederlandse bioloog Midas Dekkers en de Australische filosoof Peter Singer, betogen dat dit niet per se het geval hoeft te zijn. Volgens het Amerikaanse Kinsey-Instituut zou 8% van de mannen en 3,5% van de vrouwen wel eens seks gehad hebben met een dier. In plattelandsgebieden zou dit percentage bij mannen zelfs tegen de 50% zijn. Zowel de onderzoeksmethodes als de resultaten van het werk van Alfred Kinsey en het instituut dat hij in het leven riep, zijn echter erg omstreden. Belangenbehartigers beweren dat zoöfilie de seksualiteit overstijgt en dat tussen mens en dier een echte relatie mogelijk is die jaren kan duren en niet verschilt van andere vormen van seksuele en liefdesrelaties. Mochten als gevolg van deze parafilie grote problemen met de omgeving ontstaan, kan er sprake zijn van een psychische aandoening.
In het Duitse boek 'The Haffner Sex Report' (uit 1992) wordt beweerd dat ongeveer 14% van alle mensen die op het platteland wonen, regelmatig seks bedrijft met dieren. Een extra 3% zou zich enkel en alleen bezighouden met het aanraken of stimuleren van de genitaliën van de dieren. Dit Duitse verslag, dat gebaseerd is op duizenden interviews, toont ook aan dat ongeveer 2 tot 3 procent van alle vrouwen ooit een seksuele daad stelden met of bij dieren. De meeste van deze vrouwen kwamen uit dichtbevolkte gebieden. Ongeveer 80% van deze groep liet het niet bij dat ene experiment.
Inhoud [verbergen]
1 De wet
1.1 Nederland
1.2 België
1.3 Buitenland
2 Porno
3 Geschiedenis
4 Vage grens
5 Problemen
6 Referenties
7 Zie ook
8 Literatuurlijst
[bewerk] De wet
[bewerk] Nederland
Dierenseks is in Nederland niet verboden. In 2004 ontstond echter opschudding nadat een man die was betrapt op het hebben van seks met een pony werd vrijgelaten omdat hij volgens de wet niets had misdaan. Minister Cees Veerman van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit kondigde aan stappen te ondernemen om deze activiteiten te verbieden. Wanneer het dier pijn of schade wordt toegebracht (bijvoorbeeld interne verwondingen, of soms zelfs de dood), is vervolging wel mogelijk.
[bewerk] België
In 2006/2007 is door senator Ludwig Vandenhove van de politieke partij sp.a getracht een verbod op seks met dieren in de wet vast te laten leggen[2] dit is echter op 17 januari 2007 door de senaatscommissie Sociale Aangelegenheden geblokkeerd.[3][4]Een week later echter heeft de Kamercommissie Volksgezondheid het verbod op seks met dieren wel goedgekeurd. Op voorstel van Magda De Meyer (sp.a) werd het verbod ingeschreven in de wet op het dierenwelzijn.[5]
[bewerk] Buitenland
In iets meer dan de helft van de staten van de Verenigde Staten is zoöfilie expliciet verboden, evenals in het grootste deel van Australië. In Duitsland is dierenseks niet verboden maar dierenpornografie wel. In het Verenigd Koninkrijk stond er oorspronkelijk de doodstraf op, maar in 2003 werd de straf verlaagd tot 2 jaar cel. Dat de daad niet expliciet verboden is, betekent niet dat er niet tegen kan worden opgetreden: vaak wordt het argument van dierenmishandeling van stal gehaald.
[bewerk] Porno
Films en afbeeldingen van dierenseks zijn in veel landen illegaal, zelfs waar de daad zelf niet illegaal is. Nederland heeft er geen verbod op en was samen met Denemarken in de jaren '70 en '80 marktleider wat de productie ervan betreft. In Hongarije is de dierenporno een heuse industrie geworden.
[bewerk] Geschiedenis
Grotschilderingen van seksuele contacten tussen mens en dier zijn al uit de bronstijd (in Zweden) en de ijzertijd (in Italië) bekend. Volgens sommigen gaat het hier overigens over mythologisch-psychologische motieven en niet over daadwerkelijke handelingen. In de Griekse mythologie is zoöfilie een regelmatig terugkerend thema. Ook worden uit dergelijke verbintenissen regelmatig kinderen geboren, hetzij in menselijke hetzij in half-menselijke, half-dierlijke vorm. In werkelijkheid is er van een dergelijke kruising - die theoretisch mogelijk moet zijn (zie ook: Kruising tussen mens en chimpansee) - geen exemplaar bekend. Volgens de Grieken verscheen Zeus aan Leda in de vorm van een zwaan en uit deze verbintenis werden Helena en Polydeuces geboren. De Minotaurus was een kind van koningin Pasiphaë en een witte stier. De god Pan bedreef ook regelmatig de liefde met dieren. In het oude Rome waren er bordelen die de naam van de diersoorten droegen die er beschikbaar waren.
In de Bijbel wordt de bestialiteit beschreven en sterk veroordeeld:
Insgelijks zult gij bij geen beest liggen, om daarmede onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmede te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging (Leviticus 18:23); Daartoe als een man bij enig vee zal gelegen hebben, hij zal zekerlijk gedood worden; ook zult gijlieden het beest doden (Leviticus 20:15); Alzo wanneer een vrouw tot enig beest genaderd zal zijn, om daarmede te doen te hebben, zo zult gij die vrouw en dat beest doden; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen! (Leviticus 20:16).
In de Middeleeuwen stond er de doodstraf op - voor mens én dier - en tot in de 19e eeuw stonden er in Europa zware straffen op.
[bewerk] Vage grens
In de loop der jaren is de relatie tussen mens en dier inniger geworden, niet in het minst door de teleurstellingen die men soms oploopt in het hedendaagse gejaagde leven. In vele huishoudens zijn dieren, voornamelijk honden, bijna een lid van de familie geworden. Ze slapen, eten en vertoeven in dezelfde omgeving en worden een deel van de dagelijkse routine in huis. Mede daardoor is de grens tussen dierenliefde en bestialiteit soms moeilijk te trekken. Als een dierenliefhebber zijn of haar dier streelt, knuffelt of kust, dan wordt dat als normaal beschouwd. Toch zijn het op de korrel genomen allemaal erotisch getinte daden. Meester en dier spelen met elkaar, gaan intiem met elkaar om en delen elkaars territorium; zoöfielen voegen daar nog het seksuele aspect aan toe. Een zoöfiele relatie bestaat echter niet enkel uit seks, maar ook uit het respect voor andere dieren. Er zijn heel wat zoöfielen die daarom geen vlees eten.
[bewerk] Problemen
De gevolgen voor een dier zijn vaak ernstig tot zeer ernstig . Een dier kan beschadigd raken dan wel pijn ondervinden als gevolg van de geslachtgemeenschap. Penetraties kunnen bij dieren ernstige ontstekingen veroorzaken en tot zwaar gestoord en gevaarlijk gedrag leiden. Vervolgens is er een mogelijkheid dat dieren door mensen met geslachtsziekten besmet worden en hier zelf weer andere dieren mee besmetten. Dieren kunnen door het geweld of de anatomische incompatibiliteit zelfs overlijden.
Van coïtus met dieren kan men niet zwanger worden of geslachtsziektes als herpes, syfilis of gonorroe krijgen. Het is echter wel mogelijk dat er bepaalde infecties of bijvoorbeeld vlooien en wormen worden overgedragen. In 2005 overleed de Amerikaanse Kenneth Pinyan aan buikvliesontsteking als complicatie van inwendige verwondingen opgelopen na anale seks met een hengst. Uit schaamte durfde hij aanvankelijk niet naar de dokter te gaan.
Sommige rassen (voornamelijk de waakhonden zoals Rottweilers en Dobermanns) zijn erg machtsafhankelijk. Ze kunnen in de war raken als ze met hun eigenaar seksuele contacten hebben, omdat dan niet de eigenaar maar zijzelf de machtspositie innemen. Seks met twee honden tezamen is steeds uit den boze, vermits ze ongetwijfeld zullen strijden om wie mag paren en wie niet.
[bewerk] Referenties
^ Een uitgebreide uiteenzetting ter onderbouwing hiervan vormt "De zondebok: Een scriptie over de problematiek van bestialiteit en strafbaarstelling" door Manon Verzandvoort (2006), zie "De zondebok hersteld".
^ "Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 14 augustus 1986", Ludwig Vandenhove, Senaat België, 27 juni 2006
^ "Senaat keurt verbod op seks met dieren niet goed", Het Laatste Nieuws, 17 januari 2007
^ "Verbod op seks met dieren niet naar Griekse kalender verschuiven!", www.ludwigvandenhove.be, 18 januari 2007
^ "Seks met dieren wordt dan toch strafbaar", Het Laatste Nieuws, 23 januari 2007
[bewerk] Zie ook
Dierenbescherming
Dierenrechten
Commons
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Zoophilia op Wikimedia Commons.
[bewerk] Literatuurlijst
http://www.lawandroar.nl/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc http://www.stichtingdierenrecht.nl/cms/cms/fileadmin/documenten/rapporten/De_zondebok_hersteld.doc
Een blik op zoöfilie, zoöseksualiteit en bestialiteit : wat als seks onze soort overschrijdt? / Raf Bulterijst, 1997
Lief dier : over bestialiteit,Dekkers, Midas,Amsterdam : Contact, 1992
Categorieën: Dier | Parafilie | Psychoseksuele aandoening
Een reactie posten