Wouter is een vent!

Watjes zijn al die Booisters! Met uitzondering van Wouter. Waar al die seniele oudjes een beetje bibberig en bang voor de glasheid voorzichtig foto's maken van de sneeuw vanuit het raam, daar stapt Wouter in zijn supersnelle handloopschoenen naar buiten om te rennen. Neus in de wind! Adem die frisse lucht! Heerlijk, heerlijk! Als of hij in Noord-Italië is. Gewelddadig is het allemaal. Binnen blijven? Jullie zijn watjes!

Maassluis weer in het wit

Een mens hoeft niet ver te reizen om een mooie foto te kunnen maken. Sterker nog, dat kan vanuit het raam van de woonkamer. Zoals Cor deed. De Ruysdaelstraat (achterkant) in het wit. Het wintert weer.

Sneeuwpret

Marieke ging vorige week een paar dagen op wintersport. Met allemaal mannen om haar heen op de skipiste. En wat zag ze onderweg? Een sneeuwpop zonder peen!!!! Wat is dat voor een land?

Sander en Bas zakken door bed

Halli-Galli is riskant. Zeker als je het met z'n tweeën speelt in bed. En zeker zoals Sander en Bas dat deden, heden(dinsdag)avond rond de klok van acht. Want Sander sprong hierbij op zijn bed waarna de zijkant scheurde, over de hele lengte van het bed. Een luide klap was het gevolg, beide waren door het bed gezakt.

Tja en wat doe je dan als vader? Sander toch maar even waarschuwen dat dat niet de bedoeling is en dan de jongens maar aan het werk zetten. Terwijl Bas en Sander de zijkant van het bed netjes demonteren gaat pa nog snel even naar de bouwmarkt, die gelukkig tot 9 uur open is. Even zoeken naar een nette rechte plank van de juiste lengte en een draaglat voor de lattenbodem en dan weer onderweg. Even langs pa om de scherpe randen wat af te schaven. Bedankt pa voor de snelle hulp. En dan gauw door naar huis, waar het intussen alweer half 9 is. Over een half uur zou Sander naar bed moeten. Even passen en meten, tenslotte wordt daar de meeste tijd mee versleten...

Voorboren, lijmen en schroeven maar. Nog meer voorboren, intussen is het al 9 uur geweest, maar om half 10 is het dan toch even gedaan. Er moeten alleen nog deuvels in de zijkanten gemaakt worden, maar het bed zit alvast in elkaar en Sander kan gaan slapen. Morgen nog maar even de deuvels erin zetten voor nog meer stevigheid.

 

Marieke: hier is het bewijs!

Voor wie nog twijfels had, hier het onweerlagebare bewijs, mailt Marieke deze foto. Dat ze inderdaad in geen tijd op de lange latten stond als een volleerde Alberta Tomba. Haar vader is vooral bezorgd vanwege al die mannen om haar heen. Wat moeten die met zijn onschuldige dochter??? Kunnen die niet wat anders gaan doen?

Brent slaapt weer als een roos

Het moet een kind van zijn vader zijn, die Brent. Als ie vindt dat het tijd is voor een groot/groter bed, dan is het dat ook. Dus toen hij kort geleden geregeld uit zijn ledikantje kwam kruipen, was de boodschap duidelijk. Er moest een juniorbedje komen. En dat kwam er.

Sindsdien slaapt Brent weer als een roos. Soms is ie niet meer wakker te krijgen. Net zijn vader.

De Schone Bril BV, voor alle poetswerk

Er schuilen onvermoede talenten in Pia. Dat wisten we al, maar dat het ook die van actrice was, is nieuw. Zaterdag trad ze op, samen met haar zus Dorien, als de werksters Sjaan en Toos. Correctie: interieurverzorgsters. Met veel succes. De staat van de toiletten werd doorgenomen, het ging over een zwarte kas en over alles wat zakt bij vrouwen als ze 50 worden. Want dat was de reden. Pia's zus Annemarie vierde haar 50ste verjaardag. Inhuren van dit duo kan alleen via de redactie van de Booisterbode.

Raadsel opgelost? Misschien!

De vraag van onze correspondent in Italië naar het gebruik van het afgebeelde voorwerp op 19 januari heeft enige reacties opgeleverd variërend van een voorwerp dienende tot bewerking van vlas tot miniskistokkenophangrekje, van leest tot wagenwielasantiwiebelinrichting. De vrouw van onze correspondent meent zich te herinneren dat het een rekje was om steeksleutels op te bergen. Is mogelijk. In ieder geval functioneert het: zie foto. Een ordelijk man, die schoonvader van Johan.

Maaslandse polders in wintersferen

Zomaar tussendoor een foto van Piet. Die zou kunnen worden gebracht onder de titel "Winter in Maasland'. Polders rustend onder een wit laken. het is fris, maar redelijk windstil. Je ruikt de zachte kou. het is stil. Het is prachtig wit. Het is oorverdovend rustig.

Susan is fenominabel!!!

Allemaal Susan Blair al gezien? En vooral beluisterd? Wie dat nog niet heeft gedaan: ga snel naar www.myspace.com/susanblair. De dochter van onze correspondent in Italië is meer dan een talent. Het is een 'pro'! Geweldige stem, geweldige muziek, fantastische liedjes. Om trots op te zijn. Dat zijn de ouders natuurlijk al, maar wij als 'familie in de buurt' mogen dat ook zijn. Het is grote klasse wat de horen. De complete redactie van de Booisterbode voelt dat het ook een beetje op hen af straalt.

Misschien kan Gargazon uitleggen hoe ze aan de artiestennaam komt.

Foto van de Zuidvliet? Kan ik ook!

Bas durft, en daar houden wij van de Booisterbode van. Plaatst opa Huug een foto van een winterse Zuidvliet, dan lever ik er een met een zomerse aanblik, moet hij hebben gedacht. Vandaar deze schitterende foto. Klik er even op, zie 'm uitvergroot en geniet er van! Dat kan ook, zo meldt Bas, op Panoramio.com van Google. En zijn foto is twee jaar geleden geschoten, toevallig op dezelfde plek, en met een Nokia 6280. Nu nog twee keer deze foto, maar dan in de lente en de herfst, oppert Bas.

Marieke natuurtalent

Met een aantal van haar collega's is Marieke naar Duitsland afgereisd om een paar dagen wat sneeuw te voelen. Ze was niet van plan om te gaan skieën, maar het is er toch van gekomen. En wat bleek? Na twee uur ging ze de piste voor gevorderden af. ,,Blijkbaar ben ik een natuurtalent,'' lachtte ze beneden.

Nu nog net zo snel op de latten naar boven!

De Southfleet: doos wur duh dees

Nee, dit is geen raadselfoto. Natuurlijk niet, de Zuidvliet zou door iedereen worden herkend. Huug was deze week aan het fietsen en maakte deze prachtige plaat. Vroeger stond op de achtergrond het gebouw van, wat was het, de Domisser-school? En we zwommen ook bij de molen links in de buurt. Langs het kaadje gingen we naar de veiling in Maasland, tomaten 'lenen'. En inderdaad, als het vroor, schaatsten we er. Doos wur duh dees. En klik even op de foto zodat die wordt vergroot, en geniet er nog meer van.

Lilian legt weer een examen af: goed!

Even onderuit in de bank, met, jawel het mocht even van Piet, de ab in de hand. Lilian heeft dat verdiend, want ze werkte weer eens een examen met goed gevolg af. Dat betrof de pedicure-opleiding. Nu nog een theorie en een praktijkexamen en dan mag ze zich gediplomeerd pedicure noemen. De hele redactie van de Booisterbode zou haar zoenen als ze in de buurt was.

Lucia heeft - via omweg - stageplaats

Lucia van Agnes heeft een stagepalats; bij haar moeder. Het is krom en het hoort niet, maar het kan blijkbaar niet anders.

Afgelopen maandag had Lucia een stageovereenkomst voor de laatste periode moeten inleveren, maar opnieuw was dit een probleem. Met als gevolg weer een dreigbrief van school op de mat: als Lucia vrijdag geen stageovereenkosmt inlevert dan mag ze geen stage lopen en moet ze de stage na haar eindexamen inhalen. En als ze dan nog niets kan vinden, krijgt ze geen diploma.

Lucia had op haar stageplek waar ze woensdag voor het laatst was, nog gevraagd of ze daar weer terecht kon, maar er was ook al een andere stagiaire aangenomen. Uiteindelijk besloot haar moeder dat Lucia en haar vriendin bij Agnes in het buurthuis stage komen lopen.

Eigenlijk is het belangenverstrengeling, weet Agnes, en dus tegen haar principes, maar haar dochter moet wel kans maken op het diploma. ,,Je moet er niet aan denken dat een kind geen diploma krijgt vanwege bureaucratische rompslomp,'' stelt Agnes terecht.

Lucia en haar vriendin zijn in de wolken, en Agnes is al een lijst van klusjes aan het samenstellen want op 8 maart gaat het bruisen in het buurthuis tijdens Internationale Vrouwendag. En daar is nog werk genoeg voor te doen.

Annemiek maakt gedichten

De creativiteit in de familie kent geen grenzen. Lucia tekent, Jan schildert en zingt, meerderen fotograferen,  Bas runt hele radiostations en ga zo maar door. En nu blijkt dat Annemiek alles van een dichteres in zich heeft. Ze rijmde onder meer deze regels:

'Het leven in kleur 

zoals het moet zijn 

met vrienden, familie 

een lach als medicijn. 

Het leven zwart wit 

iedereen zo kleurenblind. 

niet wetend wat er komen zal 

wensend 'was ik maar kind' 

Het leven in de war gedraaid 

zo frustrerend en gemeen 

zo oneerlijk, al die vaagheid 

voel de verwarring om ons heen 

Het leven in een rechte lijn 

zoals alles altijd moet gaan 

netjes en georganiseerd 

altijd op beide benen staan. 

Maar ooit komt een eind. 

haalt iedereen in. 

alles verdwijnt 

Een nieuw begin'

De Booisterbode is onder de indruk. Jan heeft inmiddels aangeboden muziek bij deze regels te maken. Annemiek heeft dat goedgekeurd. Het laatste kan wel wel even duren, gezien de cd waaraan Jan werkt. Maar we mogen trots zijn op Annemiek!

Pia gipsvrij

Ze voelde duizend tintelingen toen het gips er af ging, maar ook meteen dat ze wat meer bewegingsvrijheid had. Pia gaat weer blootbeens door het leven. Vanmorgen is het gips er af gegaan. Het is nog schuifelen en Jan hoeft niet te vrezen dat hij snel wordt ingehaald, maar het voelt een stuk vrijer aan, meldt ze. Pia voelt zich eigenlijk een beetje een slak - zonder sporen - en merkt dat de knie- en enkelbanden ook een tik hebben gehad, maar hoopt weer snel op tempo door de wereld te kunnen banjeren.

Raadsel van Johan: wat hebben we hier?

Afgelopen december is de schoonvader van onze correspondent in Italië overleden. Het was een technisch begaafde man die een eigen bedrijf had opgebouwd waar hij alle techniek die op de boerderijen in het dal gebruikt werd, kon maken en repareren, bij voorbeeld beregeningsinstallaties. Bij het opruimen van de kelder trof Johan voorwerpen aan die zijn schoonvader had gebruikt in een grijs verleden, maar waarvan onze correspondent niet wist waar ze voor dienden. Gelukkig kan hij een beroep doen op het gecombineerde technisch vernuft van de Booister-familie. Hebben ze in Italië niet! Waar dient nou het voorwerp voor dat op bijgaande foto's is afgebeeld?  Hij heeft een potlood meegefotografeerd om de relatieve grootte aan te geven. Je hoeft niet te reageren als je weet waar het potlood voor dient!  Iemand? Overigens is Johan van mening dat De Booisterbode moet blijven.

Jong spul bij Leen

Bijna zou je er een wedstrijd van maken, van deze foto. Met als motto: welk dier is dit? Maar Leen onthult het raadsel. Hij meldt: wie denkt dat de lammetjes het eerst geboren worden, die heeft het mis! Bij de postduivenhouders zijn er al flink wat jonge duiven geboren. Om in juni al met de vluchten mee te kunnen. Want zo snel gaat dat.

Ook in Gouda ligt er al eentje in de broedschotel. Koud of niet koud, hij (of zij) groeit als kool.

De rest van de duiven wordt over een week samen gezet.

En dan maar hopen dat er een paar kampioentjes tussen de jonge duiven zitten.

Van de mezenbollen en de pinda's

In deze barre winterse tijden zorgt een Witvliet, Schuurbiers of Booister voor het hongerend diervolk. Cor (Booister) ook. Die heeft twee mezenbolletjes opgehangen. Bij Jan hangt een zak pinda's. Allemaal naar de aard van moeder Booister. Vraag: zorgden de pa's en ma's bij Schuurbiers en Witvliet ook zo voor de beestjes?

Lucia doet haar best op Grafisch Lyceum

Lucia is zaterdag naar het Grafisch Lyceum In Rotterdam geweest voor een toelatingsselectie. Haar voornemen om als thuisopdracht een animatie te maken, verliep niet goed; haar computer liep steeds vast waardoor zij haar tekeningen niet digitaal kon bijwerken met de pen van haar tekentablet. Het tekentablet is daarna aangesloten op de computer van moeder Agnes, maar 'zij' draait onder Ubuntu en die ondersteunt tekentablets niet standaard. 

Uit pure wanhoop is de vrijdag er voor besloten al haar tekeningen met de hand te gaan inkleuren. Moeder met kleurpotloden en pastelpotloden, Lucia met viltstift en fine-liners. Maar aan het einde van de middag waren ze nog maar op de helft en dat zou nachtwerk gaan worden.

Lucia heeft toen besloten een mooie tekening te maken op A3-formaat en daarnaast het vereiste story-board. De opdracht op het grafisch lyceum verliep goed en Lucia heeft er een goed gevoel over.

Over vier weken hoort ze of ze wel of niet aangenomen wordt.

Op 11 februari gaat Lucia naar het grafisch lyceum van Utrecht, waarvoor ze thuis ook twee opdrachten moet maken en een opdracht op school.

Lucia is nog wel van plan haar animatie af te maken, ander zou haar werk voor niets zijn geweest. We gaan het binnenkort op internet zetten en sturen natuurlijk ook een linkje naar de Booisterbode.

Haar lichtbak (zie foto) die we speciaal voor deze opdracht hadden gekocht, is niet voor niets aangeschaft: Lucia hoopt nog vaker animaties te kunnen maken.

Bas richt Omroep Maassluis op

Bas begint een eigen omroep: Omroep Maassluis is de naam. De website staat al op poten maar is nog niet klaar, een kijkje kan worden genomen op www.omroepmaassluis.nl Daar kunnen de luisteraars vanaf heden naar online radio luisteren en de tv player werkt ook al. Voorlopig willen we eerst mensen aantrekken die mee willen werken aan de omroep. Ideeën en tips kunnen worden toegestuurd op info@omroepmaassluis.nl

Het begin aan deze omroep betekent niet dat Bas stopt met zijn werkzaamheden bij de WOS, de omroep van het Westland. Die gaan gewoon door.

Sneeuwvisite in Italianenland

Tijdens de kerstvakantie heeft onze correspondent in Italië bezoek gehad van zijn zus, Corrina, zijn zwager, Arie, en zijn nichtje, Sanne.  Op de foto van links naar rechts Marialuise, correspondentsvrouw in Italië en verantwoordelijk voor de rubriek Breien en Haken in den Vreemde, Corrina, Sanne en Johan himself. Helaas waren de ogen van onze correspondent in de revisie, vandaar de zwarte gaten. Prachtig weer natuurlijk, genoeg sneeuw natuurlijk. Het kan niet op daar! Overigens is Johan van mening dat De Booisterbode moet blijven!

Redt de Booisterbode

Alleen de lezers kunnen de Booisterbode redden. Als zij allemaal beloven eens per twee à drie weken (of vaker, mag ook) een bericht aan te leveren, maar dan ook allemaal, gaat de redactie door. De medewerking kan links op deze site worden aangegeven door mee te doen aan de opiniepeiling. Bij voldoende positieve reacties is de redactie bereid zich te beraden.

Einde Booisterbode in zicht?

Het einde van de Booisterbode lijkt eraan te komen. De redactie overweegt het bijltje er bij neer te gooien. De reden? De veel te geringe bijdragen van de familieleden aan deze webkrant.

We spraken daarover met de leiding van de redactie.

Is het zo erg?
Nou, wat is erg? Het is vooral teleurstelling. De Booisterbode is opgezet om een beetje contact met elkaar te houden en wat nieuwtjes uit te wisselen. Dat zou je ook op verjaardagen kunnen doen, maar dat worden er ook steeds minder omdat nog maar weinig mensen die vieren. Wim doet het nooit, Bert niet, Herman niet, Leen niet, en incidenteel andere broers of zussen ook niet.

Maar niet iedereen kan toch mailen?
Dat is best mogelijk, maar er is ook nog een telefoon. We hebben toch al zo weinig contact met elkaar. Als ik naar andere families kijk, dan houden ze elkaar veel meer op de hoogte. Maar misschien is die behoefte er ook wel niet om via een webkrant elkaar wat mee te delen..

Denk je?
Als ik kijk naar de bijdragen.... Agnes stuurt geregeld wat, Piet komt met oude foto's, en een enkeling laat soms ook wat weten. Maar verder... Ik zie het niet. Dus misschien moeten we constateren dat we niet genoeg te melden hebben om de Booisterbode overeind te houden. Alhoewel ik dat niet geloof. Ik spreek wel eens een broer of zus en dan hebben ze altijd wat mee te delen. Dan denk ik, waarom heb je dat niet even gemeld?

Maar als iedereen vanaf nu, laten we zeggen, eens per twee weken een berichtje mailt of doorbelt of sms't?
Nou, dan zou het nog te doen zijn. Maar dat moet ik eerst zien. Mijn vrees is dat zoiets ook weer snel inzakt. Maar het is het proberen waard. Ik weet alleen niet of iedereen mee doet. Dat zou ik eerst wel eens willen weten.

Agnes foortie jiers

Het moet gek gaan willen er vanavond geen Koreaanse hapjes op tafel staan bij Agnes. Want ze heeft wat te vieren namelijk. Ze is vandaag veertig geworden, dus fourty years. Marcel heeft haar ook al via Hyves gefeliciteerd en de redactie, maar dan ook de gehele redactie, inclusief alle ondersteunend personeel, spreekt de hoop uit dat ze een mooie dag heeft vandaag.

Wim jarig vandaag

De Booisterbode feliciteert vandaag onze Wim. De hele redactie wenst hem een fijne dag toe.

Felicitaties voor Nikeh

Vandaag gaan de felicitaties naar the one and oly: tatarataaaaa: Nikeh. Ook alweer in de twintig. De hele redactie feliciteert haart van harte.

Ma tien jaar niet meer bij ons

Vandaag is het tien jaar geleden dat ma overleed, in Vlaardingen. Het is een cliché, maar het lijkt allemaal nog maar net geleden. Ze was een goed mens. En ook lief voor dieren. We herinneren ons allemaal de parkiet, de papegaai, de honden, poezen en ander gedierte dat verzekerd was van haar lieve zorgen.

Agnes en Marcel steeds zuiniger

Natuurlijk stond pa Leen weer paraat. Handige vent, altijd geweest. Agnes merkte het weer toen haar ketel het begaf. Pa fikste de boel, maar gaf toch het advies eens aan een HR-ketel (hoog rendement) te denken. Dat was niet aan dovemans oren gericht, dus kwam die er. Na overleg met Piet. Ook zo'n handige vent.

En zoals dat tegenwoordig gaat, de ketel werd via internet besteld. Enkele dagen later kon Leen aan de slag. Dus dat was voor de bakker.

Maar na oudejaarsavond kwamen Agnes en Marcel er achter dat de geiser lekte. Dus is door pa Leen ook maar meteen op de ketel aangesloten, zodat er nu in huize Dielemans zuiniger wordt gestookt dan ooit.

En natuurlijk: alle dank gaat naar pa Leen.

Booisters zoenend 2010 in

Er waren heerlijke salades, niet te versmaden haringen (met uitjes!), groene olijven en nog veel meer. De Booisters feleciteerden en zoenden elkaar het nieuwe jaar in, daar vlakbij dat pompstation van Cor. De foto's vertellen alles. Rest nog het verhaal dat het gordijn spontaan van de deur afwoei, zoals Cor toont.

Neem zout mee naar borrel!

De gladheid heerst, ook in Maassluis. Cor adviseert iedereen die naar de Nieuwjaarsborrel van de familie komt, om extra op te letten op het parkeerterrein voor de feestruimte. Daar is het namelijk spek- en spekglad. Zelf zout meenemen is slim. Zeker als het achter op de auto wordt gebonden (nog slimmer is natuurlijk de voorkant). Maar handiger is misschien om voorzichtig even verderop te parkeren.

Alle 15 nummers te horen

Het heeft even geduurd, maar ze zijn nu alle vijftien te beluisteren: de nummers die komen op de cd van Jan. Het zijn korte stukjes geworden, omdat de cd natuurlijk ook nog aan de man/vrouw moet worden gebracht. Er is geld in gestoken en Jan wil er in ieder geval de kosten uit halen. Dat zal nog een hele toer worden overigens.

Maar in februari of in maart zou de cd kunnen verschijnen. Wie nog geen exemplaar heeft gereserveerd, kan dat alsnog doen. Het is natuurlijk ook leuk er een te bestellen om cadeau te doen aan iemand. We doen maar een suggestie namens de redactie van de Booisterbode.

Bezoek www.janbooister.nl

Felicitaties voor Jacqueline

Vandaag feliciteren we met z'n allen Jacqueline. Ze is jarig en dat is ze de hele dag. Vandaar. De Booisterbode wenst haar een fijne dag toe.

Nelly drie jaar geleden overleden

Het is vandaag drie jaar geleden dat Nelly overleed na een onverwacht en kort ziekbed. Elke dag denken we aan haar.

Wouter duikt in de Noordzee

We wisten dat hij een kanjer was, maar dat ie ook een kouwe kikker is? Nee, dat was nog niet bekend. Nu wel. Wouter, van Herman, is op Nieuwjaarsdag de steenkoude Noordzee in gedoken. Met de gehandschoende vuisten stond hij juichend in het zand en als bewijs dat hij echt de zee in is geweest ook een foto dat hij nat en koud uit het water komt.

Wouter wenst iedereen een fijn jaar toe. Hij kan er zaterdag helaas niet bij zijn want zijn plicht als bedrijfsleider van de Plus-supermarkt in Spijkenisse roept. Zijn vriendin moet ook werken, als verpleegster in het Erasmus MC in Rotterdam,.

Pa overleed 45 jaar geleden

Vandaag is het 45 jaar geleden, op de kop af, dat pa overleed. De tijd vliegt voorbij.

Winter in Maasland

Beste Booisterbode, schrijft Piet, kijk nou eens. Wat een prachtige foto's je kan maken als er sneeuw ligt in het Maaslandse Bos. Gelijk heeft ie. Het is een prachtig winterlandschap dat hij ons voortovert. En Floortje, sorry Doortje,geniet er duidelijk ook van.

Agnes geniet op West-Kruiskade

Agnes is weer helemaal gelukkig. Ze is vanmiddag met Jan weer de hele West-Kruiskade afgegaan om alle grote Chinese toko's van hun waren te ontdoen. Boodschappentassen vol heerlijke kruiden, ingeblikte groenten en diepvriesproducten zijn mee teruggegaan naar Gouda. Antje, Calista en Lucia waren bevorderd tot dragers.

ALLEMAAL EEN HEEL MOOI 2010

De gehele redactie van de Booisterbode wenst alle lezers een gezond 2010 toe. Er zullen tegenslagen zijn, en misschien zijn ze al aan de gang zijn, dat betekent niet dat we hopen dat iedereen gezond blijft. En dat de kansen keren voor hen bij wie dat goed uit zou komen. Daarom: blijf gezond, geniet en zorg voor je naaste, ook in het nieuwe jaar.