Piet bakt ze bruin!

Het is nooit ergens te laat voor! Dat vindt de Booisterbode en dat vindt Piet ook. Staat ie als 50-jarige voor het eerst van zijn leven oliebollen te bakken! Het recept is van Lilian, de trots is van Piet. Nu nog wat poedersuiker en het feest kan beginnen. Ook wat de Booisterbode betreft: Blijf op de been! Ook in 2011!

Ouwetjes en jonkies

Gelukkig hebben we de foto's nog. Waarvan? Van de viering van Piets verjaardag. In de tennishal te Maasland. Met oud en jong uit de familie. En oud dat bij jong wil horen. Toch? Op de foto boven ouwetjes die een soort weet-je-wat-mijn-gsm-kan-wedstrijd houden en daaronder mooie meiden bij taart en limo, met iemand die ze vast houdt.

Handen schudden bij Jan?

Voorstel: we wisselen de nieuwjaarsfelicitaties van de familie ditmaal uit bij Jan thuis. Op 9 januari.

Het kan op 2 januari, maar dan is het heel hard lopen met de boodschappen waar eigenlijk veel te weinig tijd voor is. En hard lopen doet Jan zelden nog. Bovendien zijn dan Anneke, Alie en Dirk er niet. Op 9 januari is er meer tijd, maar dan zijn Piet en Lilian er niet. Die zitten rond die dagen in Frankrijk. Maar omdat er gekozen moet worden: 9 januari in Rotterdam is het voorstel. Eens allemaal? En van 4 tot (zeg) 6 uur, met mogelijkheden tot uitloop?

Dilk jalig, dus bieltje bij

Ook al zit ie in het verre en immel zonnige Thailand, Dilk is wel jarig vandaag! Dus feliciteren we hem dan ook van harte. En hopen dat hij een fijne dag heeft, met misschien wel nasi of bami als ontbijt, lunch of diner. Nummel 56 Dilk, altijd lekkel. Sambal bij? En een bieltje om te blussen!

Kerst voorbij, winter niet

In het kader van het uitbuiken en hond uitlaten hobbelde Piet vanmorgen door de weidse Maaslandse weiden. Alles nog steeds maagdelijk wit. Dus een foto gemaakt met als motto dat de Booisterbode maar eens van al die schoonheid kond moet doen. ,,Want dit is kunst met een K,'' laat een ontroerde Piet weten. De Booisterbode pinkt ook een traan weg, want vindt dat hij gelijk heeft. Je zou bijna iemand zoeken met penseel en verf om van dat overweldigende beeld een mooi schilderij van te maken. Die rust, die frisheid, dat vredige gevoel. Heeerlijk!!!

Mooie boom voor mooie meid

Ho ho ho, fluistert Jolanda ons, gelijk de kerstman, toe. ,,Hier is mijn boom.'' En of het was is, wil ze weten. We staan triplex. Zo'n prachtige boom! Maar dan weten we het. Zo'n prachtige meid verdient zo'n grote boom. Bij deze: Jolanda is de winnares van alle kerstboom-inzendingen. Logisch toch?

Fijne kerst uit 'paars' Maasland

't Is wit, 't is mooi, 't is Kerstmis. Dus gaan we even verder met de kerstbomen. Die van Lilian dit keer. ,,Lieve redactie,'' mailde ze, ,,hier onze boom. Met een paarse piek. Ik wilde dit jaar een paarse boom en dat is bijna gelukt.'' Met als ondertekening: Piet, Lilian, Alie en Doortje.

Jan Willem 'the special one': 48

In deze maand vol verjaardagen feliciteren we vandaag Jan Willem Doelman. Nog maar 48 jaar is ie, de man die ook marathons loopt. De Booisterbode feliciteert hem van harte en hoopt dat hij een fijne dag heeft. Ennuh, 48 jaar, dat maakt hem speciaal. Vraag niet waarom, maar het past bij de illustratie.

Inderdaad, vandaag Bert

De lezers(essen) hebben goed opgelet, stelden we al vast. Dus feliciteren we vandaag Bert. Want dat moet nog wel gebeuren. De felicitaties van gisteren tellen niet, omdat die te vroeg waren. Dus nu opnieuw, en allemaal: Gefeliciteerd Bert.

Herman trotse opa

Alle nieuwe opa's lopen met foto's van het kleinkind op zak. Grote, gespierde bonken, kleine mennekes, allemaal. De omvang doet er niet toe. Als zo'n ukkie op de wereld is gekomen, smelt elke opa. Herman is geen uitzondering. Bij de viering van Piets 50ste verjaardag toonde hij trots zelfs een fotoboekje met kiekjes van de kleine. Terecht, de kleine meid is om trots op te zijn!

Test succesvol!!!

Gelukkig, de lezers van de Booisterbode letten op. En ze kennen de data goed uit hun hoofd. Eerder meldde de redactie dat Bert vandaag jarig was, met de bedoeling na te gaan of er wordt opgelet. Die test is succesvol verlopen! De lezers(essen) reageerden en masse! 'Redactie, foei, niet Bert maar Piet is vandaag jarig,' riepen ze in koor. Natuurlijk wisten we dat. En kunnen we spreken van een geslaagde test! En feliciteren we Piet.

Bert en Lenneke jarig!!

Net als juli is ook december een maand met flink wat verjaardagen. Vandaag zijn Bert en Lenneke jarig. Of ze bij elkaar op de koffie gaan, weten we niet. Maar de Booisterbode wenst ze wel allebei natuurlijk wel een fijne dag toe.

Tekenaar speelt voor Jan piano

Hij is bekend als Djanko en startte zijn tekencarrière bij Het Vrije Volk. Daar leerde Jan hem kennen. Het contact bleef. Herman Jan Couwenburg (zie zelfportret), want hij is Djanko, speelt ook piano en doet dat op Jans tweede cd Townes Vertaald. Op Jans site www.janbooister.nl is een proeve te horen van waar dat allemaal toe leidt. Is het mooi?

'We waren weer heel blij'

Er werd gezongen 'Piet, je was de laatste die er bij kwam, en we waren weer heel blij'. En nu zijn de eerste foto's er ook. Guus en pa Jan als een soort Maaslandse Stroofwafels (zie hoe serieus ze hun taak verrichten!). En een stralende 50-jarige Piet als feestelijk middelpunt. Klik op de foto's en bekijk ze wat groter. Er zijn plannen om opnamen op YouTube te zetten.

Jarige Sofie kijkt uit naar broer of zus...

Feest vandaag bij Cees, van Antje en Leen. Want er werd de verjaardag gevierd van zijn dochter Sofie, een prachtige blondine van twee. O toegegeven, wat waterige oogjes dit keer, omdat ze snipverkouden is maar een bloem om te zien. Eigenlijk was ze afgelopen vrijdag 2 geworden.

Omdat ze nogal snel verkouden wordt, snottert ze geregeld. Het kostte enige moeite om de kaarsjes uit te blazen want hoestend was er net iets te weinig kracht om dat op eigen houtje te doen. Moeder Elsbeth hielp gelukkig. Sofie was erg blij met de leuke cadeaus en kijkt al uit naar het nieuwe broertje of zusje dat eind februari wordt verwacht, zodat ze straks thuis ook een speelkameraadje heeft.

Hollandse sneeuw voor Gargazon

Eindelijk weten we wat Gargazon meemaakt als de winter nadert en sneeuwvlokken onschuldig, haast vredig, naar beneden dwarrelen en vriendelijk knipogend het land plat leggen. De stilte waarmee al die sneeuw zich lui uitstrekt op de Hollandse vlakten staat in schril contrast met de nijd en ergernis waarmee autorijdend Nederland zich glijdend en glibberend naar bestemming worstelt. Ook in de tuin van Pia te Zwijndrecht heeft de witte stilte zich onhoorbaar neergelegd. Beide hebben er maar een glaasje wijn opgedronken. Dat maakt weer warm.

Stadhuis Gouda in kunstenaarslicht

De kerst nader, met daaraan gekoppeld veel tradities. Eén daarvan is de situatie rond het stadhuis te Gouda, een gebouw uit 1448, meldt Marcel. Beschenen door kunstlicht van diverse kunstenaars pronkt het nu in het centrum, met op de voorgrond een kerstboom waarvan de lampjes op 14 december, Kaarsjesavond, ontstoken waren. ,,Een werkelijk mooi gezicht, zo midden op de Markt,'' meldt Marcel. Hij pakte zijn mobieltje. Niet om iedere Booisterbode-lezer op te bellen om te melden hoe prachtig het was, maar om een foto te maken en die naar de redactie te sturen. Waarvoor dank.

Feyenoord-sneeuwpop

Ook in Gouda sneeuwt het de hele dag, en inmiddels ligt er ook hier een dik pak. Voor Calista en vriendin Rochelle de ideale gelegenheid om een mooie sneeuwpop te maken. Samen met de broer van Rochelle hebben ze die gemaakt. Bij de groenteboer werd nog snel een winterwortel gekocht om als neus te dienen. De sneeuwpop is prachtig geworden (vooral door de Feyenoord-sjaal om de nek).

Marcel en sneeuw en .... bier

Toegegeven, het is niet de wonderwitte wereld van Gargazon, maar Gouda kan ook mooi zijn met sneeuw. Zag Marcel. Hij liep over de Noodgodbrug die de Oost- met de Westhaven verbindt en dacht: tja, dat is toch een mooi plaatje. Dus gsm erbij en klik. Marcel meldt nog: ,,Deze gracht was in de Middeleeuwen de toegangspoort voor de koopvaardij in en buiten Gouda. In die tijd is Gouda (bekend om zijn kaarsen, kaas en stroopwafels) rijk geworden van de handel en vervoer van bier. Aan de gracht lagen de kelders waar het gistrijke vocht werd op- en overgeslagen. Gouda had ook een eigen biermerk: Kijzerskroon. Tegenwoordig wordt dat in Bodegraven gebrouwen. Het stadhuis is ook met de voordeur naar de gracht gebouwd, om aan te geven dat de Oost- en Westhaven toen de belangrijkste handelsgedeelten van Gouda waren. Op de achtergrond staat de bekende Sint Janskerk, met de beroemde Goudse Glazen.

Voorwaar, een leuk lesje geschiedenis van Marcel. Dank, zegt de Booisterbode.

Calista helpt boom optuigen

En weer een prachtige boom. Met lampjes die roze branden, waardoor, en dat is even jammer, de lichtjes niet zijn te zien op de foto. Maar de zijn er wel! Nu maar hopen dat Cor toch leuke punten geeft. De boom is onder de deskundige leiding van Calista opgetuigd met witte ballen en paarse decoraties (extra punten?).

Vanavond had Calista op school een samenzang met leuke (niet religieuze) kerstliedjes en aansluitend een kerstdiner. Vandaar dat ze er zo mooi uitziet naast de boom (die er al sinds 5 december staat). Ze is een beetje opgemaakt en haar haren waren in de krul gezet. En ze heeft haar mooie kleding aan die ze voor haar verjaardag had gekregen.

Weer een boom! Redactie snottert...

De complete redactie van de Booisterbode is begonnen te snotteren. De ontroering is groot. Weer een bijdrage aan de kerstboom-serie. Wat een familie! We wachten de andere foto's af, maar inmiddels is hier de boom van Marieke. Hoe vinden we die? Klassiek? Dus goed? We horen het wel.

Leen: en straks weer Dr. Frank!

En hier de kerstboom van Leen en Antje uit Gouda. ,,Niet zo'n grote weliswaar, maar het gaat tenslotte om de kerstgedachte,'' meldt Leen. ,,Onder de boom een paar huisjes met verlichting en nog wat kerstattributen. En aan iedereen meteen fijne dagen toegewenst. En daarna natuurlijk weer allemaal aan de lijn. We halen het boek van Dr. Frank tevoorschijn na het Nieuwjaar en duiken er een paar heerlijke recepten in op. Dus met bewegen erbij zitten we al gauw weer op ons oude gewicht.''

De Booisterbode adviseert ook even te letten op de kunst aan de muur!

Et voila, de boom uit Capelle!

En hopsakee, ook een kerstboomfoto aangeleverd door Annemiek. In elkaar gezet door Charlotte, met steun van kleine zus Fleur, buurjongen Calvin en Marielle. De kleine kat, het knuffeltje van Fleur, en de Pinguin van Charlotte moesten ook op de foto. ,,De slechtere kwaliteit komt omdat het donker was en de iPhone. Maar als je goed kijkt,'' meldt Annemiek, ,,zie je toch nog de piek op de kerstboom! Als dat geen echte (kunst)kerstboom is!''

Eindelijk weer een boom bij Jan

Jaren heeft Jan geen kerstboom in huis gehaald. Hij moest er opnieuw weer helemaal aan wennen. Maar Marieke heeft hem nu een duwtje gegeven. Jan kookt voor zijn kinderen met Kerstmis (dat ging wel steeds door) en Huib en Pia op Eerste Kerstdag (dit jaar) en dochterlief heeft een leuke, sfeerrijke inrichting geëist. Welnu die is er. De kerstboom staat. Met hulp van Pia.

Wie stuurt nog meer een foto van zijn kerstboom in?

Duiven bij Leen in bad

Duiven worden door sommigen gezien als de ratten van de grote stad, anderen zien ze als vredessymbool. Leen ziet ze in bad gaan. ,,Op zijn tijd spoelen ze even de luisjes weg of het vervelende stof. Dan nog even veren pikken en het zondagse pak is weer oké,'' meldt hij. ,,Bij mooi weer, als de zon ook maar even schijnt, hebben de duiven niet zoveel trek, maar als het regent is een gratis douche nooit weg. Genieten dus voor die vogels!''

Hier de boom van Bert

Allereerst was er de boom van Cor, daar is de boom van Rietje bij gekomen. Julie helpt met het optuigen. Slingers en ballen gaan de boom in, ook met behulp van broer Brent. Bert had het exemplaar neergezet en de kleintjes vonden het geweldig.

Calista turnt een wedstrijd in Gouda

Calista doet aan turnen en ze had gisteren een wedstrijd, een clubwedstrijd in de Zebrahal te Gouda. Ze deed een oefening op de brug (zie foto), de balk, de lange mat en een sprong via de trampoline. Er zat voor haar nog geen prijs in, maar die komt wel een keer. Ze heeft talent, vindt de Booisterbode. Haar vriendinnetje had wel een prijs. Belangrijk is dat Calista het erg naar haar zin had.

De boom van Cor en Jen, wie volgt?

Wie het kleine niet eert, nietwaar... Dus bij Cor en Jen staat er een niet al te grote kerstboom. Kunst. Toch hoopt Cor dat de boom volgend jaar een stukje gegroeid is. ,,Moet kunnen,'' vindt hij. Cor meldt verder dat er voor de ramen ook wat hangt te slingeren. ,,Leuk als je het ook bij andere mensen ziet. Het brengt wel gezelligheid en sfeer in deze donkere dagen.''

Hij wenst alle lezers van de Booisterbode fijne dagen toe.

De redactie vroeg zich af: zijn er meer lezers die een foto van hun kerstboom willen sturen?

Redactieoudjes zitten te suffen!!

Zaten die ouwe knarren van de redactie met hun grote waffels de hele dag in de kroeg en ja hoor, de jongste bediende moest ze er aan herinneren (hij was er vandaag weer na een snipperdag) dat gisteren Hugo jarig was. Natuurlijk de hartelijke felicitaties. En wat gebeurt er? Die ouwe knarren roepen brutaal dat die jongste bediende beter moet opletten!

Naar stoomtrein om op te laden

En daar staan ze dan, te poseren bij een oude locomotief in het Spoorwegmuseum in Utrecht: Lucia en Calista. Marcel had van een collega, die een verzekering heeft bij de Europese Verzekeringen, gratis entreekaarten gekregen. De verzekeringsmaatschappij had kaarten voor leden beschikbaar.

De familie Dielemeans heeft genoten van het middagje uit aldaar. Vanavond na terugkeer lekker aan de kaasfondue (geen Vietnamese!) om daarna te kerstboom op te tuigen. Een leuke dag was het om weer op te laten voor een drukke werkweek.

Allemaal Cor mailen!!!

Ideetje van Cor dat we gaan uitvoeren: even weer eens een goed overzicht maken van alle e-mailadressen, gewone (huis)adressen en nummers van (mobiele) telefoons die in de familie en aanverwanten de ronde doen. Hebben we dat maar. Dus mail even naar Cor (witfrans@kabelfoon.nl) de verlangde informatie dan zetten we die in de Booisterbode en is iedereen weer b(l)ij.

Excuses van ING

Jan kreeg vanmiddag telefonisch de excuses aangeboden van de ING. Waarom? Lees onderstaande brief, die spreekt voor zich. En ze vertelde erbij dat ze nog nooit zo'n toongezet schrijven hadden ontvangen. En er komt een bos bloemen aan.

Jan Booister

Claes de Vrieselaan 27B

3021 JB Rotterdam

Geachte mijnheer Van den Boogert, maandag 15 november 2010

Komende 4 januari is het vier jaar geleden dat mijn vrouw is overleden. Het doet me deugd dat ze ook niet uit de gedachten van ING is te wissen.

Zeker drie maal heb ik schriftelijk geprobeerd, als een van die vervelende zaken waartoe na overlijden moet worden overgegaan, haar girorekening (274152) op te zeggen. Het hielp niet dat ik in alle gevallen een acte van overlijden had meegestuurd. ING kon mijn vrouw, C.M.G. Goedhart (Callenburgstraat 115, 3134 GC Vlaardingen) maar niet vergeten. Je zou zeggen dat dit troost moest geven. Ook omdat er maar post op haar naam en haar rekening bleef binnenkomen.

Uiteindelijk zijn mijn dochter (net als ik gemachtigd op te treden namens de erven) naar het Stadhuisplein te Rotterdam gegaan om bij een van uw kantoren ter plekke te regelen dat er ook aan de rekening 274152 een einde zou komen, hoe triest ook. Wij wensten namelijk rust en daar hielp al die ING-post niet erg bij.

Geen zorgen, nu is het geregeld, was het stellige antwoord op onze vraag daar aan het Stadhuisplein of er nu nog andere stappen moesten worden gezet om geregeld te krijgen dat ook de girorekening van mijn overleden vrouw zou ophouden te bestaan. Met een gerust gevoel vertrokken we. Dat zal een jaar geleden (?) zijn geweest.

Toch, dat fijne gevoel van niet vergeten worden kwam 27 oktober van dit jaar terug. Hoera, een brief van ING aan weliswaar de erven van mijn vrouw maar met de mededeling dat er een wijziging in de betaaltarieven was en dat dit voor haar girorekening relevant was. Ik zou naar haar graf kunnen gaan om haar dat mee te delen. Ik zou Derek Ogilvy in kunnen schakelen om de boodschap door te geven, maar weet U wat ik dacht? Ik dacht, ik stuur meneer Van den Boogert persoonlijk een brief.

Het is wel lief dat jullie haar niet kunnen vergeten, maar net als die al die andere reclames aan haar adres, met name die van uitvaartondernemingen die haar om mij volstrekt onduidelijke redenen nog steeds willen verzekeren voor al lang gemaakte begrafeniskosten, scheelt het jullie misschien wat werk om, net als bij mijn kinderen en mij het geval is gebeurd, te aanvaarden dat onze moeder/vrouw is overleden. U moet het toch echt accepteren.

U opnieuw sterkte wensend,

Jan Booister

Correspondent in Italië geeft het op

Uit Italië bereikt de redactie van de Booisterbode het bericht dat onze correspondent aldaar het bijltje er bij neergegooid heeft. ,,Hier kan ik niet meer tegenop scheppen,'' verzucht hij tegen de redactie. ,,Vanmorgen om zeven uur was ik al aan het sneeuw scheppen, maar het gaat steeds harder sneeuwen. Sinds vanmorgen is er al tien centimeter gevallen. Dat red ik niet meer.''

Onze correspondent heeft zich teruggetrokken achter de warme kachel. Als hij weer wat ontdooid is, gaat hij glühwein maken, zegt hij. Als het tijd wordt voor voedseldroppings, zal hij een appèl doen op de lezers van de Booisterbode.