De Kaptein Mobylette (2)

We gingen - pa en ik - met de brommer naar De Beer, dat prachtige natuurgebied bij Rozenburg dat niet meer bestaat. Bramen plukken, herinnert Leen zich van de reizen met pa op de Kaptein Mobylette.


,,Achterop met een emaille emmer in de hand, met de bedoeling om die eens goed te gaan vullen,'' vertelt Leen. ,,Nou, waren die bramen verduveld lekker en mijn tong werd paars van kleur.''
Het was veel plukken, snoepen en dan zat er aan het einde van de middag ongeveer een centimeter of vijf in de emmer. Leen: ,,Als je dan met twee man aan het plukken bent, dan valt dat toch tegen. Ik begrijp nog steeds niet hoe dat kon, die blauwe tong. In ieder geval was De Beer een prachtig natuurgebied en het is jammer dat dit verdwenen is.''
Ook Anneke herinnert zich een reis achterop de brommer. ,,Een weekje logeren bij tante Truus in Katwijk aan Zee, vertelt zij. ,,Pa bracht mij op de brommer, dus vroeg in ochtend op weg. Ik kan mij nog herinneren dat er alleen werd gestopt als ik heel nodig moest plassen. Het was een verschrikkelijk eind rijden in mijn beleving, maar ik zat best goed op een opgevouwen deken. Daar heb ik fijne herinneringen aan.´´
Huug vindt dat zijn broers en zussen zijn verwend. ,,Ik was een jaar of twaalf en moest om de twee weken 25 kg aardappels halen op de fiets in Poortershaven.´´
Dus niks brommer voor Huug. Hij herinnert zich twee brommers. De eerst zonder en de tweede met achtervering.
En Jan denkt terug aan zijn eerste vakantie, kamperen in Chaam. Met spullen op de brommer en tientallen lekke banden (zie foto) op de terugweg. En ook aan De Beer, waar hij ook een keer met pa op de brommer naar toe is gegaan. Een duinachtig gebied, waar het verschrikkelijk leuk was om te spelen. Als dit nog tien jaar had bestaan, was het nooit meer verdwenen. Daar hadden actievoerders wel voor gezorgd. De Beer moet het mooiste natuurgebied van Nederland zijn geweest, in ieder geval tot de allermooisten hebben behoord.